Laurell K. Hamilton Anita Blake 11 Błękitne Grzechy rozdziały 1 26 (nieof. tłum. Scarlettta)

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Jejwłosy opadały dookoła ramion jak fale koloru blond, ale jej brwi były czarne i tworzyłydoskonałe łuki.Albo farbowała jedno bądz drugie, albo była jedną z tych rzadkich blondyneku których włosy na ciele i głowie nie pasowały do siebie.To się zdarzało, ale niezbyt często.Blond włosy, blada skóra, ciemne brwi i rzęsy, które oprawiały oczy tak niebieskie jak niebowiosną.Zdałam sobie sprawę że jej oczy były tylko kilka odcieni bardziej niebieskie niż oczyJasona.Może to ciemne brwi i rzęsy sprawiły, że wydawały się one dużo bardziej intensywne.Uśmiechnęła się ustami jak pąk róży, które były tak czerwone, że wiedziałam, że ma nasobie szminkę, i jak tylko je zobaczyłam wiedziałam ,że ma na sobie jeszcze więcej makijażu.Dobrze zrobiony, subtelne dotknięcie to tu to tam, które pomagało wydobyć to dziecięcepiękno.Jej pomme de sang uklękła u jej stóp jak zwierzątko.Długie brązowe włosy dziewczynyzostały upięte na czubku głowy tworząc skomplikowane warstwy loków tak że wyglądałajeszcze młodziej.Była blada, nie wampirzo blada, ale blada i jej lodowo błękitna staromodnasuknia nie dodawała jej koloru.Jej smukła szyja była gładka i nienaruszona.Jeśli Musettebrała krew, to skąd? Czy chciałam to wiedzieć? Nie bardzo.Mężczyzna stał między kominkiem, a dużą białą kanapą obłożoną złotymi i srebrnymipoduszkami.Był przeciwieństwem Musette pod niemal każdym względem.Miał dobrzeponad sześć stóp wzrostu, był zbudowany jak pływak, barczysty, szczupły w talii, o wąskichbiodrach, z nogami które wydawały się dłuższy niż ja.Jego włosy były czarne, czarne i takjak moje z niebieskimi refleksami.Zostały związane w gruby warkocz na plecach.Jego skórabyła tak ciemna, jak tylko może być skóra, która od wieków nie widziała słońca.Obstawiałam, że łatwo się opala.On po prostu nie miał zbyt wielu okazji by złapaćjakiekolwiek promienie słońca.Jego oczy były dziwne, niebieskozielone, jak woda naKaraibach.Błyszczały na jego ciemnej twarzy i powinny dodać ciepła i piękna.Ale one byłzimne.Powinien być przystojny, ale nie był, cierpki wyraz jego twarzy, niweczył towszystko.Wyglądał jakby zawsze był w złym humorze.Może to były ubrania.Był tak ubrany jakby zszedł z wiekowego obrazu.Gdybymmusiała chodzić w rajstopach też byłabym w złym humorze.Chociaż miałam mężczyzn przy obu ramionach, to Jean-Claude był tym który pewnieprowadził nas między dwa wyściełane fotele, jeden złoty, drugi srebrny ze stosami białychpoduszek.Zatrzymał się przed białym drewnianym stolikiem z kryształową misą białych iżółtych gozdzików.Damian także natychmiast się zatrzymał, stojąc nieruchomo poddotykiem mojej ręki.Jason opadł z wdziękiem na złoty fotel najbliżej kominka.Asher stanąłpo drugiej stronie srebrnego krzesła tak daleko od Musette jak tylko był w stanie, niewychodząc z pokoju.Musette powiedziała coś po francusku.Jean-Claude odpowiedział po francusku i wzasadzie zrozumiałam, że powiedział jej, że ja nie znam francuskiego.Powiedziała jeszczecoś co było dla mnie kompletną tajemnicą, potem przerzuciła się na silnie akcentowanyangielski.Większość wampirów nie ma akcentu, przynajmniej tu w Ameryce, ale Musettemiała dziwaczny.Wystarczająco ciężki miejscami, że wiedziałam, że gdyby mówiła zbytszybko to mogłabym jej nie zrozumieć. Damian, wiele czasu minęło odkąd zaszczyciłeś nasz dwór swoją obecnością. Moja dawna pani nie dbała o życie dworu. Ona jest dziwna, twoja pani Morvoren.Poczułam jak ciało Damiana zareagowało na jej imię tak jakby został uderzony.Pogładziłam wierzch jego dłoni w sposób, w jaki koi się zmartwione dziecko. Morvoren jest wystarczająco potężna by rywalizować o miejsce w radzie.Zaoferowano jej nawet dawne miejsce Earthmovera.Nawet nie musiałaby o nie walczyć.Tobył dar Musette patrzyła na Damiana, studiowała wyraz jego twarzy, jego ciało, jegoreakcje. Jak sądzisz, dlaczego odmówiła takiej nagrody?Damian przełknął, jego oddech drżał Tak jak powiedziałem musiał oczyścić gardłoaby skończyć Moja dawna pani nie nadaje się do życia dworskiego.Ona woli samotność. Ale rezygnacja z miejsca w radzie bez walki i ryzyka to szaleństwo.DlaczegoMorvoren to zrobiła?Za każdym razem gdy mówiła jej imię Damian wzdrygał się Damian odpowiedział natwoje pytanie powiedziałam jego dawna pani ceni swoją prywatność.Musette zwróciła swoje niebieskie oczy na mnie i jej pełne nieprzychylności spojrzeniesprawiło że prawie żałowałam że się wtrąciłam. Więc to jest ta nowa podeszła do nas, to nie był tylko płynny krok, to było takżekołysanie biodrami, z pewnością miała pod spódnicą pantofle na wysokich obcasach.Nie dałosię iść wolnym krokiem bez nich.Wysoki, ciemny i przerażający mężczyzna szedł za nią jak cień.Młoda dziewczynawciąż siedziała naprzeciwko kominka, jej bladoniebieska sukienka, rozłożyła się wokół niejjakby była ułożona.Jej ręce leżały bardzo spokojne na kolanach.Wyglądała jakby pozowała,jak gdyby powiedziano jej siedz tutaj w ten sposób i ona siedziałaby tak tam dopókiMusette nie nakazałaby jej się ruszyć.Zdecydowanie paskudne. Czy mogę przedstawić Anitę Blake, moją ludzką służebnicę, pierwszą którąkiedykolwiek wezwałem do siebie.Nie ma żadnej innej, jest tylko ona Jean Claude użyłswojej dłoni zaciśniętej w mojej by przesunąć mnie na zewnątrz od niskiego stolika i tymsamym przypadkowo od Musette.To było prawie jak ruch taneczny, jakbym wykonałagłęboki ukłon czy coś podobnego.Damian podążył za nami sprawiając, że to przypominałopełną wdzięku grę z pęknięciem bata.Wampiry ukłoniły się, a ja uwięziona pomiędzy niminie miałam innego wyboru niż zrobić to samo.Być może był więcej niż jeden powód, dlaktórego Jean-Claude umieścił mnie w środku.Musette szła kołysząc się ku nam, jej biodra sprawiały że biała spódnica tańczyła. Pamiętasz tą która mam na myśli, służebnica Ashera, jak ona miała na imię?Spojrzenie w te niebieskie oczy powiedziało mi że cholernie dobrze wiedziała, jak jej było naimię. Julianna Jean-Claude powiedział głosem tak neutralnym jak tylko był w stanie.Aleani on ani Asher nie mogli wypowiedzieć imienia Julianny bez żadnych emocji. Ach tak, Julianna, ładne imię dla kogoś tak przeciętnego podeszła i stanęła przednami.Wysoki ciemny mężczyzna stanął za nią, przytłaczając samą swoją wielkością.Musiałbyć cholernie blisko posiadania 7 stóp wzrostu�� Dlaczego Asher i ty wybieracie takiezwykłe kobiety? Przypuszczam że jest coś pocieszającego w dobrym mocnej budowy towarzechłopskim.Roześmiałam się zanim pomyślałam.Jean-Claude ścisnął moją dłoń.Damianzesztywniał pod moją drugą ręką [ Pobierz całość w formacie PDF ]