[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.2.Za pomocą master key klucz K zostaje odczytany z jego krypto-gramu.3.Tekst jawny, który ma być zaszyfrowany za pomocą K, zostajewczytany porcjami do urządzenia kryptograficznego, jest szyfro-wany wewnątrz urządzenia za pomocą klucza K i znów porcjamiwysłany na zewnątrz.4.Na koniec K zostaje wymazany z wewnętrznej pamięci urządze-nia kryptograficznego.Ciekawy sposób przechowywania kluczy jawnych wykorzystuje się wpakiecie PGP (patrz rozdział 13.4.1).U\ytkownicy przechowują klu-cze jawne swych partnerów i mogą potwierdzić ich autentyczność napotrzeby innych zainteresowanych osób.O autentyczności klucza jaw-nego mo\na się przekonać w zadowalający sposób poprzez potwier-dzenie jego autentyczności w wielu miejscach.Liczymy w tym momen-151 M.Kutyłowski, W.-B.Strothmanncie, \e ewentualny przeciwnik nie jest w stanie włamać się do wszystkichsystemów, w jakich sprawdzamy dany klucz jawny.10.1.4.1.Utrata kluczyUtrata klucza jest powa\nym problemem, gdy\ w takim przypadkuniedostępne stają się dane zaszyfrowane tym kluczem.Do pomyślenia jestrównie\ sytuacja, w której pracownik mający wyłączny dostęp do klucza zwa\nymi dla firmy danymi szanta\uje firmę, gro\ąc nieodszy-frowaniemdanych.Rozwiązaniem w tej sytuacji jest przechowywanie klucza poprzez protokółdzielenia tajemnic.Informacje o kluczu dzieli się pomiędzy n osób w firmie(na przykład kierownictwo firmy).Protokół zapewnia, \e dowolna grupa kosób jest w stanie odtworzyć klucz (fc jest parametrem protokołu).Jednocześnie mniej ni\ k osób nie jest w stanie otrzymać \adnych informacjio kluczu (patrz rozdział 11.6).10.2.Protokoły uzgadniania kluczyPodstawowym problemem w momencie nawiązywania komunikacji poprzezlinie komunikacyjne podatne na atak przeciwnika jest ustalenie klucza, którybędzie u\yty do szyfrowania przesyłanych wiadomości.O ile taki kluczzostał w jakiś sposób uzgodniony wcześniej między partnerami, tooczywiście nie ma problemu.Zazwyczaj jednak klucz takowy musi być nabie\ąco ustalony.Zadanie to wydaje się niemo\liwe do zrealizowania, gdy\przesyłane wiadomości o kluczu mogą być przechwycone przez przeciwnika.W niniejszym rozdziale przedstawimy rozwiązanie wy\ej wymienionegozagadnienia.Zauwa\my, \e mo\liwość bezpiecznego przesyłania wiadomości daje prostąmetodę uzgadniania kluczy:Prosty protokół uzgadniania kluczy:1.Alice wybiera losowy ciąg Y i dostarcza go Bobowi bezpieczną drogą.152 Kryptografia2.Bob wybiera losowy ciąg rg i dostarcza go Alice bezpieczną drogą.3.Niezale\nie, Bob i Alice wyliczają /(T , rg) jako uzgodniony kluczsesyjny.Funkcja / jest dowolną funkcją jednokierunkową.W powy\szym protokole mo\na by wyeliminować zarówno u\ycie rg, jak ifunkcji jednokierunkowej.Nie jest to wskazane, gdy\ wtedy całaodpowiedzialność za wybór klucza sesyjnego spadłaby na Alice.Ewentualnezłamanie tego klucza przez przeciwnika mo\e wzbudzić podejrzenie u Boba,\e Alice jest winna, bo wybrała jeden ze słabych kluczy.W powy\szej sesjizarówno Alice, jak i Bob wpływają na wartość klucza.U\ycie funkcjijednokierunkowej pozwala na komfort psychiczny: jest małoprawdopodobne, \e w ten sposób zostanie wygenerowany słaby klucz, nawetspośród tych, o których słabości Alice i Bob nie są świadomi.10.2.1.Uzgadnianie kluczy poprzez szyfrowaniesymetryczneNawet w przypadku posiadania przez partnerów wspólnego klucza dlaalgorytmu symetrycznego wskazane jest, jak ju\ widzieliśmy, ustalenieinnego klucza jako klucza sesyjnego.Protokół 1: niech k będzie wspólnym kluczem algorytmu symetrycznegoposiadanym przez Alice i Boba.1.Niech t będzie momentem generacji klucza, n zaś jego numeremkolejnym.Alice wybiera losowy ciąg rA, szyfruje ciąg zło\ony zł , n , r i identyfikatora Boba za pomocą k i wysyła Bobowi.2.Bob deszyfruje otrzymaną wiadomość i odzyskuje z niej T.Ciąg Yjest ustalonym wspólnym kluczem.W powy\szym protokole t oraz n były u\yte, aby Bob mógł sprawdzić, \enadsyłany klucz został wygenerowany niedawno.Chroni to przed tzw.atakiem przez powtórzenie:1
[ Pobierz całość w formacie PDF ]