[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.chwilami przestawała je Słyszeć.- Która? - Smok - szepnęła.- To ten smok.- No, ta Anna.,.Do której jestem podobna zcharakteru.Anna Dobra.***- Tak?- Kochałeś ją? Myrddin drgnął, otworzył załzawione oczy.Płomień- Tak.na kominku przygasł, powiało chłodem.Spojrzał w- Bardzo? okno.Od zachodu nadciągały sinogranatowe chmury.- Tak.Wielki lord znowu przymknął powieki.Na jego twarzy- Co się z nią stało? odmalowało się niezwykłe skupienie.- Nie wiem, pewnie gdzieś żyje i jest królową albo W zamkowej kuchni Modrick upuścił wazę z zupą.kimś podobnym.Stary będzie się wściekał.Nie, nie będzie się wściekał.- A dlaczego nie jesteście razem? Pewnie nie będzie na to już czasu.Och, dobrze by było- Znowu zadajesz za dużo pytań! Nie mogłem z nią usłyszeć kolejną połąjankę.To by oznaczało, żebyć i koniec.Tyle ci powiem, że boli mnie to do dzisiaj.jeszcze.Wystarczy? Ludzie podążający z ofiarnymi darami zatrzymali- Przepraszam.Ja nie.się w pół kroku.Prowadzący procesję zawrócił.Nie- Cicho już! Musisz tyle gadać? pozostaje nic innego jak zamknąć się w domach, by- Ja się po prostu boję.przeczekać nieszczęście.Można liczyć jedynie na to, że- A ja słyszę szum morza.Zbliżamy się do celu.wilki zostały przebłagane.że oszczędzą.Czuję już jego obecność.Stara zatrzasnęła drzwi chałupy.Zerknęła w stronę- Czyją? - Rozejrzała się niespokojnie.córki.Pewnie to i dobrze na koniec, że ten okropny- Ja też cię czuję, Tijharze.- Rozległ się głęboki, czarnoksiężnik nie dał usunąć dziecka.Zawszeć towibrujący głos.- Czuję cię i czekam na ciebie! byłby grzech, a niechybnie zbliża się czas sądu.Jak nicKoń pod Kasandra stanął dęba.Z
wiat fiknął kozła, będą grzechy ważyć.poczuła mocne uderzenie w plecy, a zaraz po nim Kapelan w Podgórce przeżegnał się.Jakże okropnamdlący zawrót głowy.Nie czuła już, jak Tijhar jest ta nagła ciemność na dworze! A wszystko przezpodniósł ją z ziemi, żeby przełożyć przez siodło swego heretyków i kacerzy.Popełniono błąd, że nie wybitowierzchowca.Nie słyszała oddalającego się tętentu różnych tam czarnoksiężników i innych wróży, kiedykopyt umykającego w przerażeniu drugiego zwierzęcia.był na to czas! A teraz skutki.Wilki zaczynają wyć.Boże, o tej porze dnia! Dnia?.Nocy?.Boże!!!******Plaża przy brzegu wyglądała identycznie jakpustynia, którą przebyli.Ołowiane chmury nadawałyLUTY 2003RAFAA
D
BSKISmok wylądował, wbił w czarnoksiężnika zimne - Ale i mnie on będzie sprzyjał!oczy.Przeraz
liwe wycie ucichło.Kasandra pomacała - Nie odważysz się.- Fenrir zjeżył sierść na karku.-uszy.Pewnie popękały od tego ryku! Nie, jednak nie Nie naruszysz równowagi!widać krwi.- Nie naruszę - przytaknął.- Nie można naruszyć- Fenrir - powiedział powoli Tijhar.- Stary podły czegoś, czego nie ma!Fenrir.Jego głos brzmiał głucho i bardzo cicho, jakby Wilk zgrzytnął zębami.dolatywał z - Wiesz już o tym?oddali.Kasandra przełknęła ślinę.Lepiej.- Wiem.I dlatego wiem też, że mogę walczyć z tobą- Tijhar - zagrzmiał smok.- Stary głupi Tijhar.sam i czerpać moc zewsząd, skąd będę tylko mógł!Wiedziałem, że przyjdziesz! Fenrir wyszczerzył mlecznobiałe zęby.- Odkąd to stroisz się w smocze piórka, wilku? - - Dojrzałeś, Tijharze.Dojrzałeś bardzo szybko jakCzarnoksiężnik zmrużył oczy.- Czyżby w twojej na czarnoksiężnika.Przerażająco szybko, przyznaję.właściwej postaci przestało być wygodnie? A może Staremu Myrddi- nowi zajęło to o wiele więcej czasu.uznałeś, że ta jest ciebie godniej sza niż skóra zwykłego Tak dużo, że nie ma już siły stanąć do walki: Ale to cipsa? nie pomoże, mały człowieczku.Pożrę i ciebie, i tenSmok wstrząsnął się jakby przeszył go dreszcz, świat.Jestem o wiele silniejszy niż kiedykolwiek dotąd!kontury ciała zamazały się i zaczęły kurczyć.Po chwili - Ale głupi jesteś tak samo jak zawsze! Fenrir ryknąłna piasku stał ogromny wilk.Wzrostem przewyższał z wściekłości.Tijhara.- Zaczynajmy, człowieku! Nie ma na co czekać!- Skoro tak wolisz, marny magiku - głos byłchrapliwy, warczący, jakby dobywał się z krtani nie ***nawykłej do ludzkiej mowy.- Mnie to obojętne.Jeślichcesz mogę przybrać postać żółwia, pantery, tygrysa.Czy tak ma wyglądać wielki pojedynek o losy- Przestań się popisywać - mruknął czarnoksiężnik.- świata? Przeciwnicy po prostu stali i patrzyli sobie wNa kim chcesz zrobić wrażenie? Na mnie czy na tej oczy.Wilk przysiadł na łapach, a Tijhar stanął wdziewczynie? rozkroku.Kasandra wodziła wzrokiem od jednego do- No tak, ty jak zawsze w towarzystwie.Ona ma ci drugiego [ Pobierz całość w formacie PDF ]