[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.ResztaOfelia odœpiewa³a szalone piosenkii wybieg³a ze sceny zaniepokojona,Czy suknia nie pomiê³a siê, czy na ramionasp³ywa³y w³osy tak, jak trzeba.Na domiar prawdziwego, brwi z czarnej rozpaczyzmywa i - jak rodzona Poloniusza córka -liœcie wyjête w³osów liczy dla pewnoœci.Ofelio, mnie i tobie niech Dania przebaczy:zginê w skrzyd³ach, prze¿yjê w praktycznych pazurkach.Non omnis moriar z mi³oœci [ Pobierz całość w formacie PDF ]