Science Fiction lipiec 2001 (6)

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Właśniewyglądało inaczej.O wiele przyjemniej.Po strajkach i miał przejść przez ogrodzenie, gdy jego uwagęmanifestacjach nie było już śladu.Wszystko za sprawą przykuła tabliczka przybita do jednej z desek płotu.Orflamha, który zdecydował się poinformować Wyryty na niej, dość mało umiejętnie, napis głosił:mieszkańców o swoim planie.To uspokoiło "Drogi Intruzie! A więc udało Ci się znalezć mojąwieśniaków, którzy wrócili do swoich codziennych chatę, hę? Możesz sobie pogratulować! Ostrzegamzajęć.jednak, że jeśli sprawa, z którą przychodzisz, jest błaha,Słońce chyliło się ku zachodowi, gdy Orflamh dotarł lepiej wracaj, skąd przyszedłeś! Czekaj! Sprawdzdo Ognistego Lasu.Przystanął na chwilę.Był najpierw, czy zalicza się do którejś z poniższychzmęczony, lata młodości już przeminęły, coraz trudniej kategorii:było mu złapać oddech, poza tym nogi też nie były już 1.Biegunki, rozstroje żołądkowe, ukąszeniate same co kiedyś.Stał chwilę niezdecydowany czy chochlików, choroba wściekłych skrzatów, majaki iwrócić, czy iść przed siebie? Orflamh bardzo dobrze halucynacje.wiedział, że Ognisty Las był miejscem o największym 2.Sprawy wagi i nadwagi państwowej.stężeniu magii.Aatwo było się tam zgubić.Miejsce, do 3.Sprawy delikatne, czyli sercowe, m.in.którego zmierzał, znajdowało się w samym centrum transplantacje i zastawki.lasu.Orflamh chwilę się zastanawiał.Do której kategoriizaliczyć to, co działo się w Królestwie? ZdecydowałLIPIEC 2001PLAN KR�LA NOIRINAsię, że punkt 2.bardzo dobrze obrazuje obecną sytuację postał chwilę zniecierpliwiony, po czym jeszcze razw Krainie Całkiem Dużego Smoka.Z zadowoleniem zastukał.Z wnętrza chaty dobiegł go jakiś odgłos, ktośkiwnął głową, wyminął bramkę i stanął przed drzwiami.podszedł do drzwi.Zapach placków z jabłkami był tu bardzo silny.- Hasło? - odezwał się głos po drugiej stronie.Orflamh pociągnął nosem, miał dziwne wrażenie, że - Jakie hasło, na smoczą litość? - obruszył sięwoń dolatuje.ze ścian chaty, a dokładniej z drewna, z Orflamh.którego została zbudowana.Szybko odrzucił te myśli, - Nie ma hasła, nie ma wejścia.- rzekł ten sammachnął ręką i zapukał.głos, z lekką nutą rozczarowania.- Zaraz! Chwila! Proszę poczekać! - zawył*** zrozpaczony Orflamh.- Przecież nigdzie nie idę, tylko bez paniki.-Król nie mógł zasnąć.Długo przewracał się z boku odpowiedział nie kto inny, tylko ten sam głos.na bok, jednak sen nie przychodził.Próbował różnych - Spróbujmy może tak.Szaman Podstarzały ma podsposobów: z głową na poduszce, z nogami na poduszce, oczami wały.-.ehm! - powiedział niezdecydowanienawet spanie "na waleta" nic nie dało, prawdopodobnie Doradca.dlatego, że "walet" pozbawiony był drugiej połowy.W - Hmmmm.Bardziej zimno niż ciepło.-stanie zdrowia chorego nastąpiło przesilenie i teraz król odpowiedział po chwili ciszy głos zza drzwi.biegał do ubikacji tylko 10 razy na godzinę.To dawało - To znaczy, że jak? Trafiłem czy nie? - chciałmu pewien komfort.Nic jednak nie mógł poradzić na wiedzieć Orflamh.swą bezsenność.Na dodatek księżyc jakby uwziął się - To znaczy, że temperatura spadła do minus 5na władcę i swym blaskiem skutecznie oślepiał stopni, a ja nie rozpaliłem w kominku.tylko tyle! Jakprzekrwione oczy króla.Noirin zniecierpliwionym tu jeszcze trochę postoję, to zamarznę na kość! -ruchem odgarnął kołdrę, uwolnił się z puchów i stanął odpowiedział poirytowany głos.na zimnej posadzce.Chwilę jeszcze kręcił się po - Proszę poczekać! Proszę mnie wpuścić! Sprawa, zkomnacie w poszukiwaniu bamboszy, a gdy je znalazł, którą przychodzę, jest bardzo ważna! Sprawdzałem!cicho otworzył drzwi i wymknął się na korytarz.Już od Zalicza się do kategorii numer dwa! Proszę mnie tu niedłuższego czasu miał dziwne wrażenie, że jest zostawiać! Jest już ciemno, a ja się boję! - wołał corazobserwowany, a jego każdy ruch kontrolowany.Nawet żałośniej Orflamh i zaczął walić pięściami w drzwi.do ubikacji nie mógł wyjść w samotności, zawsze Po chwili podwoje stanęły otworem, a zapłakanymtowarzyszyła mu nieodłączna świta.Za murami zamku oczom doradcy ukazała się mała izdebka.Bez chwilinie był już dawno.Postanowił odetchnąć świeżym namysłu wszedł do środka.powietrzem, a przy okazji skontrolować postępy w Wewnątrz było całkiem przytulnie.Jakaśpracy.Minął pospiesznie korytarz, zszedł po schodach, przygarbiona postać rozpalała w kominku.aż dotarł do głównego holu.Właśnie zmierzał do wrót - A hasło? - zaczął niepewnie Orflamh.wyjściowych, gdy drogę zagrodziła mu nocna straż.- Ach! Zapomnij o tym! - odezwał się starzec przy- Przepustka! - zakrzyknęli dwaj rośli młodzieńcy, kominku.- Tylko żartowałem! hę hę.Borowik Nikczemny i Purchawek Zgorzkniały.Wyraz twarzy, jaki wykwitł na obliczu Orflamha,- Ależ jaka przep.zaraz! Przecież Ja jestem nie należał do dość inteligentnych.Stał zagapiony zwaszym Królem! - rzekł zdumiony władca.otwartymi ustami.- Ach! to przecież Nasz Kochany Król! Nie - Ale twoja rymowanka była dobra! Skądpoznaliśmy Cię, Najjaśniejszy Panie, w tej.czapie i wiedziałeś, że mam wały pod oczami? Hę?.- postaćkoszuli.ugh! -rzekł Borowik, z trudem opanowując chwilkę jeszcze po-gmerała w palenisku, po czymśmiech.odwróciła się do swego rozmówcy.- O co tu chodzi!?- dopytywał się Noirin.- Witam w moim małym królestwie! A więc z czym- Przykro nam.Najdostojniejszy Władco, ale mamy do mnie przychodzisz, Orflamhie? - zapytał Podstarzałyzakaz wypuszczania Naszego Króla za mury zamku! - Szaman.odkrzyknęli razem strażnicy.- Ale ja.- Doradca zgubił się już na samym- Jakim prawem?! O co tu chodzi?! Kto wydał taki początku.rozkaz?! - dopytywał się, czerwony z wściekłości, król - Ach tak! Nic nie mów! Już wiem! No to ile? -Noirin.zapytał starzec.- Zarządzenie wyszło od Orflamha, Najdostojniejszy - Ale ile czego, Szamanie [ Pobierz całość w formacie PDF ]