[ Pobierz całość w formacie PDF ]
. Jestem pewien, że właśnie tozamierzał dać mi do zrozumienia.Każdy atak niezagrażający życiujest ostrzeżeniem. Nie możemy na to dłużejpozwalać  powiedziała Sarah.Jeśli ktoś ci otwarcie grozi, maszprawo podjąć wszelkie kroki, bychronić swoje życie. Nie sądzę, by tutejszewładze były tego samego zdania powiedział.Najwyraz
niej sądziła,że zgodzi się zabić dla niej zadarmo.Już jakiś czas temupostanowił, że zaśpiewa sobieokrągłą sumkę za tę robotę. Zdanie władz nie ma tużadnego znaczenia  odparła.Istnieje przecież coś takiego jakprawo naturalne. Obawiam się, że jeślizdecyduje się pani na agresywneśrodki obronne, będę musiałpoliczyć za to ekstra  przeszedłdo meritum. Muszę jakośopłacić Ruiza i kilka innych rzeczy.Zaczekał na odpowiedz
.Gdywreszcie nadeszła, jej głos brzmiał,jakby była rozkojarzona, myślała oczymś innym. No tak.Przez chwilęuważałam cię za równego sobie,ale, oczywiście, byłam w błędzie.Jesteś tylko moim pracownikiem inie możesz zapominać o swojejzapłacie.Co powiesz na dodatkowepięć tysięcy? Obawiam się, że tenprzypadek wymaga dziesięciu odparował. Ależ, Russell! Mamnadzieję, że nie zadzwoniłeś domnie tylko po to, żeby rozczulićmnie tą historią z atramentem, apotem wykorzystać mojewspółczucie do podbicia swojejstawki. Nie, panno Allersby powiedział. Nigdy by mi tonawet do głowy nie przyszło.Tepieniądze to absolutnie niezbędneminimum.Będę musiał znalez
ć cośdo umycia twarzy, żeby nie zwracaćuwagi każdego przechodnia naulicy, następnie kupić broń dojednorazowego użytku na terenieEuropy, gdzie tego typu sprawy sąbardzo ściśle kontrolowane,zapłacić za pozbycie się zwłok,znalez
ć bezpieczną drogę ucieczki zHiszpanii do Stanów, no i opłacićpomoc Ruiza. Dobrze, zgadzam się nadziesięć tysięcy. Dziękuję. Ale najpierw musisz tozrobić, nie tylko obiecać i wziąćpieniądze. Nie przesadzajmy.Na razienie udało mi się nawet zmyćatramentu. Być może się na tym nieznasz, ale firmy kosmetyczneprodukują środki do makijażukryjącego, używane zwykle domaskowania blizn, znamion iprzebarwień.Jeśli nie możesz zmyćatramentu, to zamaluj go, dopókiskóra sama się nie zregeneruje. Dziękuję, wezmę to poduwagę. Wez
.A kiedy ci okropniFargowie znikną wreszcie z mojegożycia, dopilnuję, żebyś byłzadowolony z tego, że przyłożyłeśdo tego rękę. Po tych słowachusłyszał odgłos odkładanejsłuchawki.Sarah siedziała w dużymgabinecie w starej dzielnicy miastaGwatemali.Z jakiego powodu jejcierpliwość była poddawana taksrogim próbom? Ci prostacy, tezera, robiły wszystko, by jej życiestało się nie do zniesienia.Niedługo po tym, jak opuściliGwatemalę, Diego San Martinprzybył do niej, by poinformowaćją, że podczas ucieczki w dżungliFargo zabili kilku ludzi z jednego zjego oddziałów.Rozwścieczony bossnarkotykowy nie należał do miłychgości.Skarżył się jej na problemy zpracownikami.Gdy jego ludzieginęli, musiał przekazywać dużesumy pieniędzy wdowom po nich.Jeśli by tego nie zrobił, pozostalistraciliby cały zapał do pracy izaczęli migać się od obowiązków.Jeśli Diego San Martin nie będziew stanie odgrodzić tego małegospłachetka jej ziemi, na którymuprawiał marihuanę, przedwścibskimi oczami osóbpostronnych, zmniejszą się jegodochody i przestanie jej płacić.Wobecnych warunkachgospodarczych posiadaniepokaz
nego z
ródÅ‚a staÅ‚ego dochodubyÅ‚o głównÄ… przyczynÄ…, dziÄ™kiktórej jej dziaÅ‚alność pozostawaÅ‚ajeszcze rentowna.Sarah uruchomiÅ‚a swójkomputer i wpisaÅ‚a wwyszukiwarce nazwisko Bartolomède Las Casas.Szybko przeczytaÅ‚awpis na jego temat.MnichprzekazaÅ‚ caÅ‚Ä… swojÄ… kolekcjÄ™ ksiÄ…gi zapisków do Colegio de SanGregorio w Valladolidzie.JakÄ…kolekcjÄ™ mógÅ‚ uzbierać mnich w1566 roku? Las Casas byÅ‚pierwszym kolonizatorempółnocnych regionów Gwatemali,zostaÅ‚ też przyjacielem inauczycielem królów Majów.CzymógÅ‚ zostawić po sobie mapÄ™ dojednego z ich zaginionych miast?Albo do grobowca wypeÅ‚nionegoskarbami? Do tej pory byÅ‚aprzekonana, że sposób nadokonanie kolejnego wielkiegoodkrycia znajdzie wyÅ‚Ä…cznie wkodeksie, ale przecież równiedobrze może go znalez
ć wdziennikach hiszpańskiegoduchownego.Nigdy wcześniej nieprzyszło jej to do głowy, ale jeśliMajowie mogli komukolwiekzdradzić choćby część swoichtajemnic, to z pewnością był towłaśnie Las Casas, ich spowiednik.Ich obrońca.Ci cholerni Fargowie mogliodkryć jedyny sposób na zagraniejej na nosie.Oczywiście sam fakt,że wpadli na jakiś pomysł przednią, wcale nie oznaczał, że było tocokolwiek warte.Szansasprowadzała się do zdarzenia, którew istocie mogło nigdy nie miećmiejsca.Czy Las Casasrzeczywiście poznał jakieś sekretyMajów? Być może.Czy zapisał je iukrył w swoim zbiorze hymnów,katechizmów i traktatówmoralnych? Nie sposób wiedzieć.Teraz musiała przygotować siędo drogi, wybrać odpowiednikierunek i zacząć gromadzić środkiniezbędne do jej pierwszejekspedycji.Myśl, że parawścibskich, zazdrosnych iobrzydliwych karierowiczówmiałaby uprzedzić ją w dokonaniuwielkiego archeologicznegoodkrycia, była nieznośna.Sarah podniosła słuchawkętelefonu i zadzwoniła dowicedyrektora zajmującego sięfinansami jej spółki. Tak, panno Ałlersby? powiedział mężczyzna.Hiszpańskojęzyczni pracownicy jejfirmy mieli absolutny zakazzwracania się do niej przezzwyczajowe seńońta, które dla jejangielskich uszu brzmiałoniegodnie. Ricardo, musiszwyświadczyć mi pewną przysługę. Oczywiście, panno Ałlersby.Jeśli pani mnie o coś prosi, to niejest przysługa.To mój obowiązek. Chciałabym, żebyśsprawdził stan kart kredytowychpewnej pary Amerykanów.Nazywają się Samuel i Remi Fargo.Mieszkają przy Goldfish Point wdzielnicy La Jolla w mieście SanDiego w stanie Kalifornia.Muszęwiedzieć, jakich dokonują zakupówi gdzie. Czy ma pani jakieś danerozpoznawcze? Numeryubezpieczeń, daty urodzenia? Cośtakiego? Nie.Ale chyba możesz kupićte informacje w ich banku [ Pobierz całość w formacie PDF ]