[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Słowa nie wystarczą,żeby im podziękować.Będę musiała mieć po prostu nadzieję, żeoni wiedzą, jak bardzo ich doceniam.Ale jako marna próba:Mojej agentce, Catherine Drayton  jest mądra, zacięta,szykowna i wspaniała.Mojej wydawcy, K.P.Simmon, jest ognista, ostra, lojalna idziała jak dynamo.Mojemu krytykowi i najlepszej przyjaciółce, MichelleLeighton, jest niesamowita i cudowna& codziennie.Chcę podziękować tym trzem paniom za wytrzymywanie zemną, trzymanie za rękę, gdy tego potrzebowałam, i za kopy w tyłekteż.Dziękuję Wam.Chcę także podziękować Shannon Briggs, koleżance zliceum, która jest teraz rehabilitantką.Jej wiedza okazała sięniezbędna do tego, aby uraz i leczenie kolana były wiarygodne irealistyczne.Dziękuję, Shannon, za odpowiedzi na moje wszystkiepytania i cierpliwość do mnie.Jak zwykle dziękuję mojej rodzinie za tolerancję podczaspisania.%7łycie z pisarzem nie jest rzeczą łatwą& Zawsze śnimy,wpatrujemy się gdzieś w przestrzeń, interesujemy się życieminnych ludzi.Są czasy, w których moja rodzina je tylko na wynos,ogląda mnie przez kilka dni w tych samych ciuchach.Są dni, kiedyzapominam się umyć.Dziękuję za to, że kochacie mnie mimowszystko.Dziękuję szczególnym paniom, które zdecydowały się naoznaczenie BRANDed.Każda z was jest niesamowita: JenniferPoole, Lori Smith, Katie Anderson, Alyssa Matthews, Anna MarieMondro, Eleanor Noach, Nayab Haych, Momo Xiong, JennBernando, Neda Amini, Fran Owen, Danielle LeFave, MargayJustice, Kristy Louise, Melissa Arthur, Danielle Schaaf, ChelseaCochran, Jennifer Harried, Lana K, Ashley Amsbaugh, MonicaPulliam, Rosemarie McKenzie, Valerie Fink, Jammie Cook,Jacquelyn Lane, Jocelyn Roberts, Roxy Kade i Fern Curry.Dziękuję za wszystko, co zrobiłyście.Jesteście niesamowite.Dziękuję wspaniałym blogerom, którzy czytali moją pracę idzielili się nią.Wieści o książce najlepiej rozchodzą się drogąmówioną.Czuję się zaszczycona, że poświęcaliście swój czas naczytanie mojej powieści i kłaniam się nisko za to, że pokochaliścieksiążkę tak bardzo, że zdecydowaliście się nią podzielić.DziękujęWam.Dziękuję moim czytelnikom.Jesteście niesamowici i jesteściejedynym powodem, dla którego piszę.Dziękuję za to, że kochaciemoje opowieści i bohaterów.Dziękuję Od AutorkiPoza tymi, których wymieniłam w podziękowaniach, muszętakże podziękować dwojgu ludziom, których już ze mną nie ma:moim dziadkom.Olen i Helen.Wykorzystałam ich osoby w książce jako małyhołd dla niech.Byli najmądrzejszymi, najbardziej życzliwymi iniezwykłymi ludz
mi, jakich kiedykolwiek miałam zaszczytspotkać.Mój dziadek był mądry, silny i lojalny.Służył w wojskupodczas II wojny światowej.Moja babcia była mądra, silna izdumiewająca& Gdy chłopcy byli na wojnie, chodziła do fabrykiCessna i budowała dla nich samoloty.Raz mi powiedziała, żedobry nitownik potrafi rozmawiać, żuć gumę i mocować nityjednocześnie.Nauczyli mnie wielu, wielu dobrych rzeczy.Jest ich zbytdużo, żeby podzielić się nimi wszystkimi, ale tu kilka z nich: Pieniądze szczęścia nie dają.To najprawdziwsza prawda.Pieniądze powodują problemy.Szczęście dostaje się, jeśli samemuje się znajdzie  wewnątrz siebie, rodziny i własnego życia.Jeślinie jesteś szczęśliwy, zmień to.Tylko ty możesz tego dokonać.Bądz
silny i zdrowy, a szczęście samo do ciebie przyjdzie. Nie kładz
cie się spać w niezgodzie.A jeśli nadal jesteściena siebie z
li, to przynajmniej powiedzcie sobie dobranoc& tak,żebyście oboje wiedzieli, że nadal tkwicie w tym razem.Bylimałżeństwem przed długi czas.Najszczęśliwszym, jakiekiedykolwiek widziałam.Muszę wierzyć, że wiedzieli, o czymmówią. Nikt nie jest lepszy od ciebie.Ktoś może mieć ważniejsząpracę niż ty, ale nikt nie jest lepszy.Mój dziadek podzielił się tąmyślą kiedyś ze mną i nigdy jej nie zapomniałam.Tak byłamwychowywana i tak staram się traktować każdego.Nie jestemlepsza od nikogo i nikt nie jest lepszy ode mnie. To też przeminie, kochanie.To było ulubione powiedzeniemojej babci.Gdy byłam młodsza, słyszałam je chyba z tysiącerazy.Gdy stało się coś złego i wychodziłam z siebie zezmartwienia, babcia klepała mnie w dłoń i mówiła  To teżprzeminie, kochanie.Zawsze mija.I wiecie, co? Miała rację.Zawsze mija.Dzisiaj zawsze zamienia się w jutro i problemy wkońcu znikają.W tej serii chodziło o przezwyciężanie trudności.Zawsze jestjakieś wyzwanie, z którym trzeba się zmierzyć, czasami małe, aczasem większe.Ale to właśnie te rysy w życiu czynią jeinteresującym.To właśnie te rany zabliz
niają się, żeby uczynić nassilniejszymi.Z tą wiedzą nie bójcie się żyć.Nie bójcie się porażek.Niebójcie się iść przez życie pełną parą.Jeśli odniesiecie porażkę, tow porządku.Zawróćcie i spróbujcie jeszcze raz.Bądz
cie silni izacięci.Kochajcie siebie i innych i pozwólcie im się kochać.Miłość jest najważniejszą rzeczą.Bardziej cenną, potężną iwytrzymałą niż cokolwiek innego na świecie.Przeprowadzi cięprzez to, przez co nic innego by nie potrafiło.Mówiłam o tym w Jeśli zostaniesz i powtórzę tutaj&najważniejsza rzecz, jakiej nauczyli mnie dziadkowie, to ta, żemiłość nigdy nie ponosi porażki.Polegajcie na niej. [ Pobierz całość w formacie PDF ]