Molist Jorge Obiecaj mi, że będziesz wolny

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Do handlu książkami niezbędna była znajomość łaciny.CRISTOFOL DE GUALBESCristofol de Gualbes, ze szlacheckiego rodu, mianowany został przeorem zakonu ZwiętejAnny w 1462 roku, zmarł zaś w 1507.Godność przeora Zwiętej Anny pociągała za sobą tytułyi prawa feudalne pana na Miralles i Palafrugell.Zamieszkiwał poza klasztorem.Jak ukazuje to powieść, konflikty natury ekonomicznej między przeorem a społecznościąklasztorną tworzoną przez superiora Antoniego Mirallesa oraz braci Jaumego Saura, LlorencaCamnadela, Miquela Gilaberta, Francesca Amigueta, Nicolau Vallsa, Melchora Comę oraz Jau-mego Segura nie należały do rzadkości.To przeor wydzielał chleb, wino, boczek, oliwę, sól, drewno i czosnek wspólnociez tytułu zwierzchnictwa nad klasztorem i pobierania rent.Kierował klasztorem wedle własnychkaprysów i powołując się na względy ekonomiczne, skąpił mnichom zaopatrzenia.Uzupełnialibraki tym, co wyhodowali w ogrodzie warzywnym, i jałmużną.Datki pochodziły głównie z ob-chodzenia rocznic śmierci, podczas których zakonnicy pościli i modlili się za dusze grzeszników.Konflikt pomiędzy przeorem a wspólnotą stał się tak poważny, że interweniować musiałbiskup, a nawet radni miejscy.Dwunastego pazdziernika 1482 roku podpisano dokument ugodymiędzy przeorem Gualbesem a wszystkimi wyżej wymienionymi mnichami.Nie udało się jednakzażegnać sporu, gdyż parę lat pózniej musiano podpisać kolejną umowę między przeorem a supe-riorem Antonim Mirallesem reprezentującym wspólnotę.Główne budynki klasztorne, kaplica, sala kapitulna, krużganek, zachowały się do dziś,z wyjątkiem nowicjatu, w którym mieściły się kuchnie, infirmeria i refektarz, zgodnie z po-wieścią.Refektarz był dużą, umieszczoną na piętrze salą.Dziesiątego maja 1493 roku zebrały sięw niej katalońskie Kortezy pod przewodnictwem Ferdynanda II Katolickiego.Obradowały przezwiele miesięcy.W owych czasach górna część krużganku była w budowie.Prace przeciągnęły się o wielelat.Powodem był brak funduszy.ANTONI RAM�N CORR� I JOANA(MAA%7łECSTWO KSIGARZY)Antoni Ramón Corró i jego żona Joana żyli i umarli tak, jak jest to opisane w powieści.Księgarz Corró sprowadzał księgi, czego dowodzą jego zakupy u dowódców galer i zare-jestrowana sprzedaż bibliofilowi Carbonellowi wydania Seneki wydrukowanego w Neapoluw 1475 roku. Przed aktem wiary, podczas którego skazano małżeństwo Corrów, w Barcelonie odbyłosię wiele procesów inkwizycyjnych, tyle że winnych skazano na kary więzienia.Postępowanieskazujące małżeństwo Corrów było trzecim, w którym wymierzono karę śmierci przez spaleniena stosie.Feralnego dnia dziewiątego lutego 1489 roku małżeństwu towarzyszył trzecinieszczęśnik, Miquel Socarrats, natomiast około czterdziestu skazańców spalono tylko symbo-licznie, gdyż udało im się zbiec.Córka państwa Corrów, Eulalia, wydana także za księgarza, zdołała uciec, więc inkwizy-cja spaliła jej słomianą kukłę w 1490 roku.Syn księgarzy Joan Ramón Corró jako nieletni został w marcu 1489 roku skazany tylkona rok więzienia.Po wyjściu na wolność kontynuował zawód księgarza i po paru latach miał jużtak znaczących klientów, jak Rada Stu i Konsulat Morski.Zwiadczy to, że najbardziej reprezenta-tywne instytucje Barcelony w dalszym ciągu odrzucały inkwizycję.Joan Ramón zajął dwa bu-dynki na ulicy Especieria, przemianowanej obecnie na Llibreteria.Jego potomkowie też zo-stawali księgarzami i wydawcami.Wszystko, co odnosi się w powieści do inkwizycji, jest zgodne z zachowanymi kronikamiepoki.W roku 1480 mianowano pierwszych inkwizytorów w Medina del Campo, a inauguracyj-ny akt wiary odbył się w Sewilli w lutym 1481.Skazano wówczas na stos sześć osób.Król Fer-dynand ustanowił kastylijską inkwizycję w podległych mu królestwach (na dworach Tarazony)w 1484 roku.Jednakże opór w Aragonii i Barcelonie, które miały już wcześniej o wielełaskawszą inkwizycję, był zauważalny.Mieszkańcy Teruel się zbuntowali, ale zostali pokonani,a w Saragossie w 1485 roku zamordowano inkwizytora Pedra de Arbues.Jego śmierć wywołałajednak odwrotny do zamierzonego skutek.Nasiliło się rozrastanie Zwiętego Oficjum i wzmogłysię prześladowania konwertytów [ Pobierz całość w formacie PDF ]