Piers Anthony Dolina Kopaczy

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
. Moje mięśnie są sztywne od wiel-241kiego wysiłku.Jeszcze nie jestem gotowa do ponownej próby lotu. Potem popatrzy-ła na nich ze zdumieniem. Ale one są sztywne tutaj dodała, sięgając do tyłu, żebydotknąć się pod skrzydłami. Nie tutaj, gdzie mam mięśnie klatki piersiowej. Zgar-nęła w dłonie swoje piersi. Ty ciamajdo powiedziała Latia. Czy naprawdę myślałaś, że one są muskuła-mi, które rozwinęłaś dzięki ćwiczeniom? Stałaś się dojrzałą kobietą twojego gatunku! Ale ja ćwiczyłam! zaprotestowała Chex. wiczyłaś i wzmocniłaś muskuły skrzydeł, to prawda.Stajesz się jednak równieżklaczą, albo kobietą, czy jak tam chcesz, by cię nazywać.Każdy mężczyzna może ci topowiedzieć.Wzburzona Chex spojrzała na Eska, który mógł tylko skinąć w odpowiedzi.Jej pier-si nigdy nie wyglądały dla niego jak muskuły.Po raz pierwszy zobaczył, że centaurzyca się czerwieni. Tak, pohukajmy Marrowa i Brii odezwał się Polney dyplomatycznie. Może-my uhtawić hię w tyralierę i thymać każdego w zahięgu wzroku.Okrążymy dolinę, ażich znajdziemy.Tak zrobili.Chex szła najbliżej Doliny od wschodu, potem Esk bliżej zachodu, a Po-lney i Latia wysunęli się najbardziej na zachód.Szli na południe, przedzierając się przezsplątane gęstwiny, brnąc przez osiadły szlam, ubabrani błotem od stóp do głów.Dale-ko przed sobą słyszeli Cruncha maszerującego na sposób ogrów, miażdżącego wszyst-ko.W górze zataczał koła Xap, a jego orli wzrok przeszywał okolicę.Poszukiwali ich cały ranek, ale bezskutecznie.Serce Eska powoli zamierało, jakbyutknęło w błocie, po którym brnął.Co zrobi, jeśli nie uda się odnalezć Brii?Pod wieczór wiedzieli już, że poszukiwania były daremne.Przeczesali ten obszarwzdłuż i wszerz, zaglądając wszędzie i nawołując.Nie znalezli nawet śladu po obydwuzaginionych stworzeniach. Oni nie mogą umrzeć, ponieważ nie są żywi odezwał się Esk ze ściśniętym gar-dłem. Nie można ich skrzywdzić! Ale można ich zgubić powiedziała Chex. Możliwe, że woda dopadła ichi poniosła aż do Jeziora Ogrów i Pszczół Wodnych.Może czekają tam, aż woda opadnie,żeby mogli dobrnąć z powrotem tutaj. Zapewne tak było zgodził się Esk.Wiedział, że Chex, tak samo jak on, czyni wysiłki, żeby w to uwierzyć ze względuna niego.Bria i Marrow powinni byli przytrzymać się czegoś i pozwolić nieść wodzie,a potem wołać o pomoc, gdyby utknęli w gąszczu wyrwanych krzaków.Mogli równieżwspiąć się na drzewo z o wiele większym zaufaniem niż Esk, ponieważ, gdyby spadli,nie groziła im śmierć.Ich zniknięcie było niewytłumaczalne. Zrobiliśmy, co mogliśmy powiedziała energicznie Latia. Musimy po prostu242czekać na ich powrót, a tymczasem zająć się naszą sprawą.Wkrótce może przybyć rójświdrzaków.Poszukali czegoś do jedzenia, zjedli i rozłożyli się na noc.Esk spał samotnie, alenie podobało mu się to.Niewiele czasu zajęło mu przyzwyczajenie się do towarzystwaBrii.Kiedy zbliżała się noc, pojawiła się jakaś postać. Cześć, Esk! Bria! wykrzyknął uradowany.Szybko jednak zorientował się w sytuacji. Me-tria.Odejdz. Nie bądz taki powiedziała demonica. Straciłeś swoją metalową dziewczy-nę, ale demonie ciało może być równie dobre.Pozwól, że pokaże ci, co mogę dla ciebiezrobić. Próbujesz mnie przekupić, żebym nie sprawiał demonom dalszych kłopotów! rzucił ze złością. To również, ale nabrałam do ciebie szacunku, Esk.Jesteś interesującym mężczy-zną.Mogłoby nam być bardzo zabawnie ze sobą.Położyła się obok niego i ułożyła mu głowę na swoim brzuchu.Pachniała lekko dy-mem. Myślałem, że chciałaś tylko, żeby zostawić cię w spokoju powiedział zrzędli-wie. Tak, ale teraz chcę czego innego.yle cię oceniłam wcześniej, więc teraz się po-prawię.No dalej, spędz ze mną przyjemną noc; twoi przyjaciele nie muszą o tym wie-dzieć. Nie! zgrzytnął zębami. Och, ty partaczu! krzyknęła. Dalej się upierasz, głupcze.Rozwiała się w pa-rę i zniknęła.Demony wiedziały więc o ich stracie.Pogłębiło to tylko zły humor Eska.Wiedział, żenie może ufać Metrii, jednak przez krótką chwilę w swoim smutku i samotności, niemaluległ pokusie.Czuł się winny z tego powodu.* * *Następnego dnia woda wyschła, ale wciąż nie było śladu Brii ani Marrowa.Poja-wił się jednakże inny przybysz.Xap donosił, że jakiś ładny, maleńki kopacz nadchodziścieżką od wschodu.Wygląda bardzo dobrze, do zjedzenia. To jeht Hwida powiedział Polney. Teraz muhimy przygotować hię na rójhwidrzaków.Ta wiadomość oderwała ich myśli od zaginionych przyjaciół.Zajęli się energicznienowym elementem ich kampanii.243Zwidrzak Zwida była rzeczywiście bardzo ładną postacią w pełni rozkwitłej seksow-ności.Miała powierzchniowe szare futerko i intensywnie brązowe oczy.Futerko prawieświeciło, a kształty miała miękko zaokrąglone.Esk był pewien, że gdyby był polnikiem,stwierdziłby, iż jest nieodparcie zmysłowa.Ciężko było uwierzyć, że to słodkie stworze-nie mogło być zródłem najgorszego zagrożenia dla Xanth: roju świdrzaków. Czy maf to miefce? zapytała, przemawiając ludzkim językiem równie dobrzejak Polney, ale z akcentem. Mamy to miejsce zapewnił ją Esk. Macie zaklęcie? Mamy. Wfpaniale.Już je5�em zapłodniona i rojna i mufę fybko zrobić fobie gniazdo. Przygotowaliśmy to w ten sposób wyjaśnił Esk że byłoby najlepiej, gdybyśwybrała miejsce pośrodku Doliny.Potem, zanim larwy się wylęgną i wyroją, ty i wszyst-kie inne podatne na zranienie stworzenia ewakuują się z Doliny.Wtedy rozłożymy za-klęcie powstrzymania, które tak naprawdę jest aspektem Void.Zostawimy je tam, do-póki nie zakończy się wyrojenie.Potem ponownie zwiniemy zaklęcie, a polniki wrócąi odtworzą rzekę.Oczywiście, tamy demonów zostaną całkowicie zrujnowane, więc od-nowa będzie łatwa.Zwida zamyśliła się. Mam dwa pytania powiedziała, marszcząc delikatnie nosek. Je5�ef pewien,że demony odejdą? Tak.Uważamy, że odejdą, ponieważ wcale nie ucieszą się z roju, a kiedy już raz ichtamy zostaną zniszczone, musiałyby wykonać całą pracę od nowa, a demony nie są zna-ne z cierpliwości.Jeżeli to nie zadziała, będziemy musieli wymyślić coś innego. A kto u5�awi Ftrefę Void, a potem pójdzie i zabierze ją z powrotem? Marrow to zrobi odparł Esk. Nie poznałaś jeszcze Marrowa; on jest. Urwał. Ooch! westchnęła Chex. Och, nie! jęknęła Latia. Zapomnieliśmy, że potrzebujemy go do tej drobnej,czarnej roboty! Czy wy, ludzie, macie jakiś problem? zapytała Metria, przybierając widocznekształty. Podsłuchiwałaś! powiedział oskarżycielsko Esk. Oczywiście odparła. Jestem przecież łączniczką demonów.Twoja mosiężnadziewucha mnie wyznaczyła. Nie dziewucha warknął Esk. Dziewczyna! Nie sądzicie chyba, że odnajdziecie waszego kościanego przyjaciela na czas, albotę metalową rzekła demonica. Zważywszy na to, że trzymamy oboje jako zakład-244ników. Co? wykrztusił Esk. Tak.Nie oczekuję, że mi uwierzysz, ale to prawda.Nie mogliśmy pozwolić, żeby-ście realizowali swój plan bezkarnie [ Pobierz całość w formacie PDF ]