Alex Kava Maggie O'Dell 01 Dotyk zła

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Niepasował do zrównoważonej kobiety, która była uosobieniem trzezwego spokoju. Chcę natychmiast się widzieć z księdzem Francisem rzuciła, przepychając się obokksiędza Kellera, nie dając mu szansy, żeby cokolwiek wyjaśnił.Wpadła na Nicka i przestraszonaodskoczyła.Spotkali się wzrokiem.W jej oczach kryło się coś dzikiego i ponurego.Jakby traciłanad sobą kontrolę.Zwiadczył o tym również ton jej głosu. Nick, co tu robisz? Mógłbym ci zadać to samo pytanie.Czy nie powinnaś być teraz w samolocie?Była taka filigranowa w za dużej zielonej kurtce i niebieskich dżinsach.Bez makijażu,z rozwianymi włosami, mogła uchodzić za studentkę z college u. Przesunęli lot. Przepraszam włączył się gospodarz. Maggie, pozwól.Poznaj księdza Michaela Kellera.A to jest agentka specjalna MaggieO Dell. A więc to ksiądz? Nadal go oskarżała. Co ksiądz zrobił z księdzem Francisem?Znów ta napastliwość.Nick nie pojmował, co się stało z chłodną, opanowaną kobietą, przyktórej czuł się jak nieodpowiedzialny narwaniec. Właśnie próbowałem wyjaśnić& podjął Keller. Tak, rzeczywiście powinien ksiądz coś wyjaśnić.Ksiądz Francis umówił się ze mnąw szpitalu po czwartej.Nie pojawił się. Spojrzała na Nicka. Dzwoniłam tu całe popołudnie i wieczór. Maggie, wejdz, ochłoniesz trochę. Nie chcę ochłonąć.Chcę otrzymać odpowiedz.Chcę wiedzieć, co się tu, u diabła, dzieje! Rano był wypadek zaczął tłumaczyć Nick. Ksiądz Francis spadł ze schodów w piwnicy.Niestety nie żyje.Umilkła, stała nieporuszona. Wypadek? Podniosła wzrok na Kellera. Nick, jesteś pewny, że to wypadek? Maggie& Skąd masz pewność, że ktoś go nie zepchnął? Czy koroner oglądał jego ciało? Jeśli trzeba,sama zajmę się autopsją. Autopsją? powtórzył ksiądz Keller. Maggie, to był stary i słaby człowiek. No właśnie.Po co schodziłby po tych cholernych schodach? Trzymamy tam wino wyjaśniał ksiądz Keller.Maggie spojrzała na niego.Nick zobaczył, że zacisnęła pięści.Nie zdziwiłby się, gdybydołożyła księdzu.Nie pojmował strategii Maggie.Wolałby, żeby mu objaśniła swoją grę. Co ksiądz sugeruje? spytała wreszcie. Sugeruję? Nic nie sugeruję. Maggie, chyba powinniśmy iść rzekł Nick, biorąc ją lekko pod ramię.Natychmiastwykręciła się i rzuciła mu takie spojrzenie, że cofnął się o krok.Przeniosła wzrok na księdzaKellera, a potem energicznie minęła ich obu i poszła do wyjścia.Nick zerknął na księdza, który był równie zmieszany i zażenowany jak on.Bez słowa ruszyłza Maggie do drzwi.Dogonił ją na chodniku.Wyciągnął rękę, żeby tak nie biegła, ale w końcutylko wydłużył krok. Co ty, cholera, wyprawiasz? zdenerwował się. On kłamie.Wątpię, że to był wypadek. Ksiądz Francis był stary, Maggie. Miał mi coś ważnego do powiedzenia.Kiedy rano rozmawialiśmy przez telefon, czułam, żektoś nas podsłuchuje.Przypuszczam, że to Keller.Nie rozumiesz, Nick? Przystanęłai odwróciła się do niego. Ten, kto nas podsłuchiwał, postanowił powstrzymać księdza Francisa,żeby nie mógł mi przekazać tej ważnej informacji.Autopsja może nam pokazać, czy zostałpchnięty, czy spadł sam.Ja się tym zajmę, jeśli& Maggie, chwila.Nie będzie żadnej autopsji.Keller nikogo nie pchnął.Nie sądzę też, żebymiał coś wspólnego z tymi wszystkimi morderstwami.To szaleństwo.Musimy zacząć szukaćprawdziwych podejrzanych.Musimy&Wyglądała fatalnie.Pobladła, opuściła ramiona, miała łzy w oczach. Maggie?Zawróciła i zbiegła z chodnika na śnieg, za budynek plebanii, z dala od ulicznych latarni.Chroniąc się przed wiatrem, przywierając do drzewa, zgięła się wpół i zwymiotowała.Nickskrzywił się.Postanowił trzymać się na dystans.Wreszcie zrozumiał jej napastliwość, głośneoskarżenia, złość.Maggie była pijana.Zaczekał, aż skończy.Miał nadzieję, że na tyle wytrzezwieje, by się zawstydzić. Nick.Kiedy się odwrócił, oddalała się od niego, szła za budynkiem plebanii ku drzewom, któreodgradzały teren kościoła od Cutty s Hill. Nick, zobacz. Stanęła i wyciągnęła palec.Wyglądała niesamowicie.Czyżby miałahalucynacje?Potem sam to zobaczył.Jakby dostał obuchem w łeb.Schowany między drzewami stał staryniebieski pickup.ROZDZIAA PIDZIESITY SI�DMY Poproszę, żeby z samego rana sędzia Murphy wydał nakaz rewizji. Nick nie przestawałmówić, kiedy dotarli do hotelowego pokoju Maggie.Pragnęła, żeby się zamknął.Głowa jej pękała, wciąż miała nudności.Co za diabeł ją skusił,żeby wypić tyle szkockiej na pusty żołądek? Rzuciła laptop i kurtkę na łóżko i położyła się.Szczęście, że dostała z powrotem swój pokój, bo wielu zmotoryzowanych podróżnych fatalnapogoda zmusiła do przerwy w podróży.Nick stał w drzwiach.Czuł się skrępowany, mimo to nie zbierał się do odejścia. Tak naskoczyłaś na tego Kellera, że zgłupiałem.Jezu, myślałem, że go pobijesz.Spojrzała na niego, nie ruszając się z łóżka. Nie wierzysz mi, ale mówię ci, że Keller maczał w tym wszystkim palce.Zdecyduj się:wchodzisz czy wychodzisz, tylko nie stój tak w otwartych drzwiach.Muszę dbać o swojąreputację.Uśmiechnął się i wszedł, zamykając za sobą drzwi.Zaczął krążyć po pokoju, aż zobaczył, żeMaggie marszczy brwi.Widocznie drażnił ją wszelki ruch.Przysunął krzesło do brzegu łóżka,żeby mogła go widzieć, nie zmieniając pozycji. Co się stało, postanowiłaś urządzić pożegnalną balangę? Wydawało mi się, że to dobry pomysł. Nie spóznisz się na samolot? Już pewnie odleciał. Co z twoją matką? Zadzwonię do niej rano. Wróciłaś taki kawał drogi z powodu Kellera?Uniosła się, wsparła na łokciu i zaczęła grzebać w kieszeniach kurtki.Wyciągnęła małąkopertę, podała mu i znów się położyła. Co to jest? Barman mi to dał, kiedy siedziałam w poczekalni na lotnisku.Powiedział, że jakiś facetprzy barze prosił, żeby mi to przekazał.Facet się ulotnił.Patrzyła, jak Nick czyta.Przypomniała sobie, że nie powiedziała mu o pierwszym liście. To od mordercy [ Pobierz całość w formacie PDF ]