[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.WOJ NA PRZYCHODZI DO AMERYKI1 5 62 grudnia otrzymałem odpowiedz
od feldmarszałka Manner-heima.Feldmarszałek Mannerheimdo premiera Churchilla 2 grudnia 1941Przez posła amerykańskiego w Helsinkach miałem wczoraj za-szczyt otrzymać Pański list z 29 listopada 1941 i chciałbym zań ser-decznie podziękować.Sądzę, iż zdaje Pan sobie sprawę, że niemożli-wością jest zaprzestanie trwających obecnie działań militarnych, do-póki moje oddziały nie staną na pozycjach, które w moimprzekonaniu zagwarantują nam wymagane bezpieczeństwo.Wielceubolewam, iż działania te, których jedynym celem jest zabezpiecze-nie Finlandii, sprowadzą na nią konflikt z Wielką Brytanią i z żalemprzyjmę Pańską decyzję o wypowiedzeniu wojny.Bardzo to miłoz Pańskiej strony, że zdecydował się Pan wysłać mi osobistą depeszęw tych trudnych dniach i w pełni doceniam ten gest.Z odpowiedzi tej jasno wynikało, że Finlandia nie zamierzawycofać swoich oddziałów na granice z roku 1939.Rząd bry-tyjski rozpoczął więc przygotowania do wypowiedzenia wojny.Podobne kroki przedsięwzięto w stosunku do Rumunii i Węgier.W takich to okolicznościach przygotowywana była misja pa-na Edena, z którą miał udać się do Moskwy.Towarzyszyć mumiał generał Nye, zastępca szefa sztabu imperialnego.Podczasrozmów w Moskwie mieli dokonać ogólnego przeglądu całejsytuacji wojennej oraz przedyskutować jej poszczególne aspe-kty.Równocześnie w miarę możliwości sprawa koalicji miałabyć przedstawiona na piśmie, w formie oficjalnego traktatu.5 grudnia sporządziłem ogólną dyrektywę dla ministra sprawzagranicznych, dokonując przeglądu poszczególnych aspektówsytuacji militarnej z naszego punktu widzenia.Bitwa na Pustynibyła właśnie w toku.5 grudnia 19411.Przedłużająca się wojna w Libii, pochłaniająca tyle zasobówpaństw Osi, prawdopodobnie zmusi nas do użycia zarówno 50 jaki 18dywizji pancernej, które - jak sądziliśmy - mogłyby być użyte doobrony Kaukazu lub w działaniach na froncie rosyjskim.Tak więc1 5 7BLI %7łSZE KONTAKTY Z ROSJ
wykorzystanie ich w najbliższej przyszłości jest wykluczone.Najle-pszą formą pomocy, jakiej możemy udzielić (oprócz dostaw), będziewysłanie znacznych sił powietrznych, powiedzmy 10 dywizjonów, napołudniowe skrzydło armii rosyjskich, gdzie między innymi mogąone pomóc w obronie rosyjskich baz morskich na Morzu Czarnym.Dywizjony te zostaną wycofane z Libii w momencie osiągnięcia pier-wszego sukcesu.Wysłanie personelu naziemnego i zapasów nie za-blokuje linii komunikacyjnych przez Persję, tak jak to by się stałow razie wysłania dywizji piechoty.Dowództwo na Bliskim Wscho-dzie otrzymało rozkazy zaplanowania tych posunięć.2.Coraz ważniejsze staje się nastawienie Turcji, zarówno wobecRosji jak i Wielkiej Brytanii.Armia turecka licząca 50 dywizji potrze-buje odpowiedniego wsparcia powietrznego.Obiecaliśmy Turcji mi-nimum 4 a maksimum 12 dywizjonów myśliwskich w razie jej zaata-kowania.Wówczas bylibyśmy zmuszeni do wycofania części dywi-zjonów, które miały być wysłane do Rosji.W rozmowach międzysztabami brytyjskim i rosyjskim powinno się ustalić najlepsze wyko-rzystanie naszych samolotów na obydwu brzegach Morza Czarnegooraz użycie odpowiednich ich typów.Tymczasem kryzys na froncie rosyjskim został przełamany.Hitler zdecydował się na jeszcze jeden ogromny wysiłek i 13listopada wydał rozkazy, by podczas  kampanii jesiennej"przed końcem tego roku zajęto Moskwę.Planowi temu sprzeci-wili się Bock i Guderian, którzy zaproponowali, by wojska oko-pały się na zimę.Jednak Hitler nie dał się przekonać.W drugiejpołowie listopada poczyniono pewien postęp na skrzydłach,lecz główny atak rozpoczęty 4 grudnia załamał się zupełnie, nietylko dzięki zaciętej walce garnizonu oraz mieszkańców mia-sta, lecz także w wyniku straszliwego zimna, które właśnie na-deszło.Broń automatyczna przestała działać, silniki czołgówi samolotów nie chciały zapalać.Nie posiadając odpowiednichubrań, żołnierze niemieccy byli na wpół zamarznięci.Podobnie jak wielki geniusz militarny, który przemierzał tedrogi ponad 100 lat wcześniej, Hitler zrozumiał, co znaczy ro-syjska zima.Musiał się ugiąć w obliczu bezlitosnych faktów.Wojska otrzymały rozkaz wycofania się, choć jednocześniemusiały odpierać ataki rosyjskie.A te były bardzo liczne.Nie-WOJ NA PRZYCHODZI DO AMERYKI1 5 8mcy byli nieustannie spychani, aż 31 grudnia front ustabilizo-wał się na linii biegnącej na północ i południe w odległości 60mil od miasta.Na północy Niemcom nie wiodło się lepiej.Wprawdzie Leningrad został całkowicie odcięty przez wojskaniemieckie od południa, a od północy przez Finów, lecz wszy-stkie ataki odparto.Jedynie na południu sytuacja wyglądała nie-co lepiej.Rundstedt dotarł do Rostowa i na skraj Kaukazu.Tamjednak nieco się przeliczył i został zepchnięty o 40 mil.Nie-mniej jednak w sumie i tak posunął się naprzód o 500 mil.Prze-mysłowe rejony Rosji na południu oraz przebogate pola pszeni-cy na Ukrainie leżały za nim.Teraz należało zniszczyć Rosjanna Krymie.Tak więc podczas sześciomiesięcznej kampanii Niemcyosiągnęli niezwykłe sukcesy, zadając swojemu przeciwnikowistraty, jakich nie przeżyłby żaden inny naród.Jednakże trzygłówne cele: Moskwa, Leningrad i dolny Don w dalszym ciąguznajdowały się w rękach rosyjskich.Kaukaz, Wołga, Archan-gielsk były jeszcze bardzo daleko [ Pobierz całość w formacie PDF ]