Aleksander Kondratow Zaginione cywilizacje

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
. Nie ma sensu dalej tego kontynuować - z cytowanych linijek wynikaw sposób oczywisty, iż przekład Gordona, delikatnie mówiąc, jest daleki od doskonałości.W tymże 1931 roku miała miejsce jeszcze jedna próba odczytania dysku z Phaistos,tym razem już nie w języku Basków, lecz w starogreckim.Dokonała tej próby F.MelianStawell w książce zatytułowanej bez zbytniej skromności A Clue to the Cretan Scripts (Kluczdo pism kreteńskich).Metoda zastosowana przez F.M.Stawell była bardzo podobna dometody Gordona. Przedmiotom nadała nazwy greckie, używając dość dziwnych i niekiedywłasnego pomysłu wyrazów, które skracała, aby uzyskać wartość poszczególnych sylab -pisze Chadwick - każda grupa znaków z dysku z Phaistos (chodzi oczywiście o wyraz) zostałaprzez nią rozwinięta do rozmiarów zwrotu.I tak an - sa - kO - t� - re rozbudowała tworzączwrot, o którym sądziła, że oznaczał po greckuAna, SaM; koM, thea, R,czyliPowstań Zbawicielu! Słuchaj Bogini Rea! *Wkrótce po zakończeniu drugiej wojny światowej w jednym z poważnych czasopismnaukowych ukazała się sensacyjna wiadomość: językoznawca niemiecki E.Sch�rtelzakomunikował, iż udało mu się z pomocą metod matematycznych przeczytać treść dysku!Miał to być hymn poświęcony królowi Mano (tj.Minosowi; warto dodać, że i Artur Evansuważał w swoim czasie, iż inskrypcja zawiera zwycięski hymn; doszedł on do tego wnioskustudiując rysunki znaków dysku).Rozgorączkowani komunikatem uczeni rzucili się dosprawdzania otrzymanego rozwiązania.Gdzież tam! Wszystko okazało się jedyniewytworem bujnej wyobrazni.* tamże.189Kilka lat temu uczony amerykański B.Schwartz przedstawił swój sposób odczytaniatekstu dysku: on również uznał język inskrypcji za grecki i znalazł tam wykaz miast.Wielu uczonych zakładało, iż językiem dysku jest grecki, ale każdy czytał inaczej.Próbowano czytać po hetycku; okazało się, iż jest to tekst ofiarny.W r.1948 odczytano *dysk w jednym z języków semickich; urywek tekstu, zdaniem uczonego, brzmiał następująco:Najwyżej - to bóstwo, tronów mocarnych gwiazda,Najwyżej - to słów pociechy delikatność,Najwyżej - to proroctwa głoszący,Najwyżej - jaja białko.Zdaniem W.Georgijewa, po odczytaniu archaicznych tekstów greckich pismalinearnego B nikt nie ma prawa twierdzić, iż nie odczytany jeszcze tekst dysku z Phaistoszostał jakoby napisany w języku nie indoeuropejskim.Francuz Marcel Homet na przekór panującym poglądom uważa, że pionowe kreski nieoddzielają wyrazów, lecz całe zdania.Wyczytał w nich.wiadomość o zagładzie Atlantydy! Sądząc, że jest to pismo ideograficzne (obrazkowe) o charakterze historyczno-astrologicznym, o czym świadczy tekst w postaci spirali, zwraca on uwagę, iż samainskrypcja składa się z dwóch różnych okresów.Jeden, zaczynający się od środka - zawieraosiemnaście �zdań�, drugi, biegnący po skraju dysku - dwanaście.Jego zdaniem, oba okresysą zakończone hieroglifami przedstawiającymi zatonięcie ludzi pod falami.Tekst dyskuz Phaistos łączy Homet również z legendą o Atlantydzie - pisze znany atlantolog radzieckiN.%7łyrow w artykule Wyspa historycznych tajemnic.Szczególne znaczenie przydają uczeni faktowi, iż inskrypcja na dysku nie jestwycinana, lecz tłoczona.Wykonano ją przy użyciu czterdziestu pięciu drewnianychi metalowych sztanc i jest ona pierwowzorem współczesnego rytowania i druku. Jest małoprawdopodobne - pisze Chadwick - by komplet 45 sztanc przygotowano dla wykonaniajednego tylko krążka.Tak pożyteczny wynalazek znalezć musiał z pewnością szerszezastosowanie. ** Można przypuszczać, że istniały inne analogiczne teksty.Ale gdzie ichszukać?* Dokonał tego K.D.Ktistopoulos.** John Chadwick, op.cit.190Rozumie się, że błędem byłoby sądzić, iż unikalny zabytek jest ostatnim pisanymdokumentem zaginionej Atlantydy.Natomiast z całą pewnością należy stwierdzić, żesugerowane zabytki pisma Atlantydy nie powinny w żadnym przypadku mówić o jejzagładzie, lecz raczej na odwrót - o rozkwicie, sprawach bieżących itp.na wzór innychzabytków pisma zaginionych cywilizacji.�TYPOLOGIA POMYAEK� I �TYPOLOGIA POSZUKIWAC�W r.1965 w jednym z czasopism radzieckich ukazał się artykuł poświęconytajemnicom inskrypcji kreteńskich.Dużo miejsca poświęcono w nim dyskowi z Phaistos,którego tekst wydrukowano w numerze.Na adres redakcji wpłynęło wiele listówz propozycjami rozwiązania zagadki z Phaistos.Oczywiście żaden z autorów tych listówproblemu nie rozwiązał.Ale propozycje te były pouczające - świadczyły o podobieństwiebłędów i podobieństwie poszukiwań, typowych dla sposobu myślenia przy tego rodzajupracy.Czytelnicy nie znali historii problemu, nie wiedzieli o wielokrotnych usiłowaniachuczonych z całego świata, starających się pismo to odczytać.Ale ich argumentacja, ichwywody i dowody, a wreszcie i błędy były zbieżne z przebiegiem tych samych procesówu uczonych.Czy tekst dysku można uważać za inskrypcję? Może jest to po prostu kalendarz czyteż opowiadanie obrazkowe - a więc nie tekst? Hipotezę, iż jest to kalendarz, wypowiadałow swoim czasie wielu uczonych.Oto co pisze pracownik naukowy Instytutu WarzywnictwaN.Szuman: Przede wszystkim jestem w pełni przekonany, iż rysunki przedstawione na dysku niesą literami ani poszczególnymi zgłoskami.Każdy rysunek - to dzień roku, a w całości dysk(jego obydwie strony) jest zwykłym kalendarzem, odzwierciedlającym życie ludówzamieszkujących wyspę przed czterema tysiącami lat.Można się o tym łatwo przekonać.Liczba rysunków na stronie licowej wynosi 123, na stronie drugiej - 119.Teraz, jeślizaczniemy rachować dni od strony licowej i powtórzymy tę czynność dwukrotnie, a następnieprzejdziemy na stronę drugą, to naliczymy równo 365, tj.ilość dni w roku.Zapytacie, dlaczego po każdych 4-5 znakach występują rozdzielające kreseczki?Wyjaśnić to można tym, że już wówczas istniały u ludów Krety podobne naszym tygodnie,a ściślej - pięciodniówki.Pięciodniówka na ogół kończyła się polowaniem lub turniejamirycerskimi (głowa wojownika w hełmie).Okres, z którego pochodzi dysk (2100-1600 r.p.n.e [ Pobierz całość w formacie PDF ]