[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Była to prośba oprzebaczenie dla Jego oprawców.Jezus prosi Boga w ich imieniu o przebaczenie, bo niewiedzą, co czynią.Tak więc nawet największe cierpienia nie były w stanie zgasić miłościChrystusa do ludzi, nawet do tych, którzy pozbawiali Go życia.Oto, jak urzeczywistniał Jezusswoim życiem przykazanie miłości skierowanej nawet do nieprzyjaciół.34.Słowa modlitwy Jezusowej, nie wiedzą, co czynią, wcale nie oznaczają, że oprawcyJezusa rzeczywiście nie byli świadomi swoich czynów i że wskutek tego nie ponosili za nieżadnej odpowiedzialności.Natomiast z pewnością nie uświadamiali oni sobie w pełni, kim byłTen, którego na śmierć skazywali, i jakie były Jego zamiary względem całej ludzkości.WYSZYDZENIE NA KRZY%7łU (23,35 38)35Lud zaś stał i patrzył.A członkowie Sanhedrynu szydzili: Innych wybawiał, niechże terazsiebie wybawi, jeśli jest Mesjaszem, Bożym Wybrańcem.36 Szydzili z Niego i żołnierze;podchodzili do Niego i podawali Mu ocet, 37 mówiąc: Jeśli ty jesteś Królem żydowskim, wybawsam siebie.38Był także nad Nim napis : To jest Królżydowski.35.Tłum stojący pod krzyżem to może nawet ci sami ludzie, których Jezus spotkał naswej drodze krzyżowej.Aukasz nie wspomina o ich wrogości względem Jezusa: po prostu stalii patrzyli.Natomiast nie opamiętali się członkowie Sanhedrynu: drwili z Jezusa proponującMu, żeby wybawił teraz samego siebie, skoro czynił się wybawcą innych i skoro uważał się zawybrańca Bożego.36 37.Nie lepiej zachowywali się, wyraznie oszczędzani dotąd przez Aukasza, żołnierze.Oni również szydzili z Jezusa i obrzucali szyderstwami, przypominającymi cokolwiek drwinyarcykapłanów i starszych ludu: Jeśli Ty jesteś Królem żydowskim, wybaw sam siebie.Cóż to zabezsilny władca.Ukrzyżowany Mesjasz-Król to prawdziwe zgorszenie dla %7łydów, agłupstwo dla pogan (1 Kor 1,23).38.Nad głową Jezusa widniał napis: Król żydowski.Słowa te miały wyjaśniać powód Jegoukrzyżowania.Został skazany na śmierć, ponieważ ogłaszał się królem żydowskim.NAWRCONY ZAOCZYCCA (23,39 43)39Jeden ze złoczyńców, których [tam] powieszono, urągał Mu: Czyż ty nie jesteśMesjaszem? Wybaw więc siebie i nas.40 Lecz drugi, karcąc go, rzekł: Ty nawet Boga się nieboisz, chociaż tę samą karę ponosisz? 41 My przecież sprawiedliwie, odbieramy bowiem słusznąkarę za nasze uczynki, ale On nic złego nie uczynił.42 I dodał: Jezu, wspomnij na mnie, gdyprzyjdziesz do swego królestwa.43 Jezus mu odpowiedział: Zaprawdę, powiadam ci: Dziśbędziesz ze Mną w raju.39.Tylko Aukasz, piewca dobroci Bożej i ludzkiej, zapisał dialog Jezusa z łotrami.Wkonsekwencji tego dialogu jeden z owych łotrów zyskał sobie miano złego , a drugi dobrego.Zły łotr powtarzał drwiny starszyzny żydowskiej i żołnierzy.Jego zachowanie sięnie było jednak pozbawione nadziei osiągnięcia osobistych korzyści.Zły łotr domagał się, byJezus, jeśli jest rzeczywiście Mesjaszem, uwolnił siebie i ich, obydwu łotrów, od niechybnejjuż śmierci.Było to domaganie się znaku świadczącego o mesjańskiej godności Jezusa, alerównocześnie niweczącego odwieczne plany zbawienia człowieka.40 42.Drugi, tzw.dobry łotr, karcił swego nieszczęsnego współtowarzysza.Z jego słówdowiadujemy się, że obaj dopuścili się poważnych przestępstw i że spotyka ich za to słusznakara.Dobry łotr jest też przekonany, że Jezus cierpi najniewinniej.Do Jezusa zaś zwraca się zprośbą, która była formalną modlitwą: Jezu, wspomnij na mnie, gdy przyjdziesz do swegokrólestwa.43.Nic dziwnego, że Jezus zareagował na tę wiarę i wyrazy współczucia prawdziwiewielkoduszną życzliwością, przyrzekając dobremu łotrowi, że jeszcze tego samego dniazabierze go ze sobą do raju.Tak więc z dwóch ludzi, którzy byli razem z Jezusem , wjednakowej bliskości względem Niego, tylko jeden wykorzystał w sposób właściwy tę wielkąszansę; tylko jednemu przyobiecał Jezus łaskę dalszego przebywania razem.Po raz pierwszytedy w sposób tak publiczny Jezus wystąpił w roli Zbawiciela ludzi.ZMIER JEZUSA (23,44 46)44Było już około godziny szóstej i mrok ogarnął całą ziemię aż do godziny dziewiątej.45 Słońcesię zaćmiło i zasłona przybytku rozdarła się przez środek.46 Wtedy Jezus zawołał donośnymgłosem: Ojcze, w Twoje ręce powierzam ducha mego (Ps 31[30],6).Po tych słowach wyzionąłducha.44 45.O zjawiskach kosmicznych, które towarzyszyły śmierci Jezusa, i o samymkonaniu Jezusa Aukasz pisze znacznie mniej niż pozostali dwaj synoptycy.Wspomina jedynieo ciemnościach, jakie zalegały ziemię od godziny szóstej aż do dziewiątej czyli od dwunastejdo trzeciej według naszej rachuby czasu mówi o zaćmieniu słońca i o rozdarciu się zasłony wświątyni.46.Nie ma w Ewangelii Aukasza gorzkiej skargi Jezusa na to, że został opuszczony przezOjca, ale są słowa, które Jezus wypowiedział, cytując Ps 31[30],6, tuż przed skonaniem: Ojcze,w Twoje ręce powierzam ducha mego.Tak więc oznajmił Jezus, że dobrowolnie oddaje swojeżycie.Były to równocześnie słowa modlitwy i całkowitego zdania się na wolę Ojca.Jezus zEwangelii Aukasza modli się więc podczas swego chrztu (3,21), modli się w chwiliPrzemienienia (9,28), modlitwa również towarzyszy Jego ostatniej chwili.PO ZGONIE JEZUSA (23,47 49)47Na widok tego, co się działo, setnik oddał chwałę Bogu, mówiąc: Istotnie, człowiek ten byłsprawiedliwy.48 Wszystkie też tłumy, które zbiegły się na to widowisko, gdy zobaczyły, co siędziało, powracały bijąc się w piersi.49 Wszyscy Jego znajomi stali z daleka; a również niewiasty,które Mu towarzyszyły od Galilei, przypatrywały się temu.47 48.Dokładniej niż pozostali dwaj synoptycy zreferował Aukasz świadectwo setnika,ale też jest bardziej krytyczny niż Mateusz i Marek: setnik z Ewangelii Aukasza nie mówi, żeJezus jest prawdziwie Synem Bożym, lecz tylko sprawiedliwym człowiekiem.Na takieokreślenie w całej pełni zasługiwał Ktoś, kto modlił się za swoich oprawców, a łotrowiprzyrzekł szczęście wieczne
[ Pobierz całość w formacie PDF ]