[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Robotnik staje się nędzarzem i pauperyzm roz-wija się jeszcze szybciej niż ludność i bogactwo.Ujawnia się tu wyraz
nie, że burżuazja jestniezdolna do pozostawania nadal panującą klasą społeczeństwa i do narzucania społeczeń-stwu warunków istnienia swej klasy jako normy regulującej.Jest niezdolna do panowania,gdyż jest niezdolna do zapewnienia swemu niewolnikowi egzystencji bodaj w ramach jegoniewolnictwa, gdyż jest zmuszona spychać go do stanu, w którym musi go żywić, zamiast byćprzezeń żywiona.Społeczeństwo nie może już istnieć pod jej panowaniem, to znaczy  jejistnienie nie daje się nadal pogodzić ze społeczeństwem.Podstawowym warunkiem istnienia i panowania klasy burżuazji  jest nagromadzanie bo-gactwa w rękach osób prywatnych, tworzenie i pomnażanie kapitału; warunkiem istnieniakapitału jest praca najemna.Praca najemna opiera się wyłącznie na konkurencji robotnikówpomiędzy sobą.Postęp przemysłu, którego burżuazja jest bezwolnym i biernym nosicielem,stawia na miejsce izolacji robotników wskutek konkurencji  ich rewolucyjne zespolenie zapomocą stowarzyszenia.Wraz z rozwojem wielkiego przemysłu usuwa się przeto spod nógburżuazji sama podstawa, na której wytwarza ona i przywłaszcza sobie produkty.Wytwarzaona przede wszystkim swoich własnych grabarzy.Jej zagłada i zwycięstwo proletariatu sąjednakowo nieuniknione.23IIPROLETARIUSZE I KOMUNIZ
CIW jakim stosunku są w ogóle komuniści do proletariuszy?Komuniści nie stanowią żadnej odrębnej partii w stosunku do innych partii robotniczych.Nie mają żadnych interesów odrębnych od interesów całego proletariatu.Nie wysuwają żadnych odrębnych zasad, według których chcieliby kształtować ruch pro-letariacki.Komuniści tym tylko różnią się od innych partii proletariackich, że z jednej strony, w wal-kach toczonych przez proletariuszy różnych narodów podnoszą i wysuwają na czoło wspólne,niezależne od narodowości, interesy całego proletariatu, z drugiej zaś strony, tym  że narozmaitych szczeblach rozwoju, przez które przechodzi walka między proletariatem a burżu-azja, reprezentują stale interesy ruchu jako całości.W praktyce więc komuniści są najbardziej zdecydowaną, wciąż porywającą naprzód czę-ścią partii robotniczych wszystkich krajów; w teorii wyprzedzają pozostałą masę proletariatuzrozumieniem warunków, przebiegu i ogólnych wyników ruchu proletariackiego.Najbliższy cel komunistów jest ten sam, co wszystkich innych partii proletariackich:ukształtowanie proletariatu w klasę, obalenie panowania burżuazji, zdobycie władzy politycz-nej przez proletariat.Twierdzenia teoretyczne komunistów nie opierają się bynajmniej na ideach, na zasadach,wymyślonych lub odkrytych przez tego czy owego reformatora świata.Są jedynie ogólnym wyrazem rzeczywistych stosunków istniejącej walki klas, wyrazemodbywającego się w naszych oczach ruchu dziejowego.Zniesienie dotychczasowych stosun-ków własności nie jest wcale cechą specyficzną komunizmu.Wszystkie stosunki własności podlegały bezustannej zmienność historycznej, bezustannymzmianom historycznym.Tak na przykład rewolucja francuska zniosła własność feudalna na rzecz własności burżu-azyjnej.Tym, co wyróżnia komunizm, jest nie zniesienie własności w ogóle lecz zniesienie wła-sności burżuazyjnej.Ale nowoczesna burżuazyjna własność prywatna Jest ostatnim i najdoskonalszym wyra-zem takiego wytwarzania i przywłaszczania produktów, które oparte jest na przeciwieństwachklasowych i na wyzysku jednych ludzi przez drugich.W tym sensie mogą komuniści zawrzeć swą teorię w jednym zdaniu: zniesienie własnościprywatnej.Zarzucano nam, komunistom, jakobyśmy chcieli znieść własność osobiście nabytą, osobi-ście zapracowaną; własność, która rzekomo tworzy podstawę wszelkiej osobistej wolności,działalności i samodzielności.Zapracowana, nabyta, osobiście zarobiona własność! Czy mówicie o drobnomieszczań-skiej, drobnochłopskiej własności, poprzedniczce własności burżuazyjnej? Nie mamy potrze-by jej znosić, zniósł ją i znosi ją codziennie rozwój przemysłu.Może mówicie o nowoczesnej burżuazyjnej własności prywatnej?Czy jednak praca najemna, praca proletariusza stwarza mu własność? Bynajmniej.Stwarzaona kapitał, czyli własność, która wyzyskuje pracę najemną, własność, która może pomnażaćsię jedynie pod warunkiem, że wytwarza nową pracę najemną, by ją na nowo wyzyskiwać.Własność w dzisiejszej swej postaci porusza się w przeciwieństwie pomiędzy kapitałem ipracą najemną.Rozpatrzmy obie strony tego przeciwieństwa.Być kapitalistą  oznacza zajmować nie tylko czysto osobiste, ale i społeczne stanowiskow produkcji [ Pobierz całość w formacie PDF ]