[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Na jego piersi pojawiło się spore wybrzuszenie. Muszę go teraz wypróbować.Jest w lesie jedno miejsce, gdzie nie ma żadnychalarmów ani kamer.Jak spluwa zadziała, w nocy wypływam na czyste wody.Przezbramę główną.Danny wydał z siebie lekkie gwizdnięcie. Do tego trzeba niezłej odwagi. Z tym rzekł Ralph, dotknąwszy wybrzuszenia na koszuli da się to zrobić.A teraz idz pierwszy.Ja będę szedł za tobą.Nie spiesz się.%7łeby wszystko wyglądało nor-malnie.I pamiętaj, jak piśniesz słowo, wypróbuję spluwę na tobie. Nie martw się.Jestem z tobą.Skierowali się w stronę drzwi warsztatu, Ralph tuż za Dannym, aby nikt nie do-strzegł wybrzuszenia na jego koszuli.Minęli stoły warsztatowe, gdzie chłopcy zajęci byli swoimi pracami.Dwaj nauczy-ciele nie zwracali na nich zupełnie uwagi.Teraz pozostało już tylko dwa metry nagiejpodłogi, by znalezć się przy drzwiach.I wtedy właśnie drzwi się nagle zamknęły.Zatrzasnęły się same, robiąc dużo hałasu.Stanęły też maszyny i w warsztacie zapa-nowała martwa cisza.Danny stanął jak wryty, zaledwie pół metra od drzwi.Tuż za ple-cami słyszał głośny oddech Ralpha. JEDEN Z CHAOPC�W PRZY DRZWIACH MA PRZY SOBIE PONADKILOGRAM METALU rozległ się głos SPESK-a z megafonu w suficie. NIEPRZEDSTAWIONO MI ZEZWOLENIA NA WYNIESIENIE TEGO METALUZ WARSZTATU.222 Danny odwrócił się i zobaczył, że wszyscy pozostali chłopcy wpatrują się w niegoi w Ralpha.Obaj nauczyciele śpieszyli już w ich stronę.Ralph, wzruszywszy ramionamiw geście człowieka pokonanego, wyciągnął zza koszuli pistolet i trzymał go za lufęw wyciągniętej ręce.Podszedł do niego nauczyciel i z nachmurzoną twarzą wziął od niego broń. Myślałem, że jesteś mądrzejszy, Malzone rzekł.Ralph zrobił grymas, który wyrażał na poły wesołość, na poły gniew. A ty, jak się nazywasz? pytał nauczyciel zwracając się do Danny ego. I jakw to wdepnąłeś? Nie widziałem cię tu nigdy dotąd. On nie ma z tym nic wspólnego rzekł Ralph, zanim Danny zdążył coś powie-dzieć. Nic o tym nie wiedział.Zrobiłem ten pistolet sam.On nawet nie wiedział, żemam go przy sobie.Nauczyciel pokręcił z niezadowoleniem głową. Muszę znać twoje nazwisko, synu. Romano, Danny Romano.Drugi z nauczycieli wziął od pierwszego pistolet, przyjrzał mu się i zważył gow ręce. Niezła robota, Malzone zauważył. Ale trochę cięższy, niż potrzeba.Do kogomiałeś zamiar strzelać? Do tego, kto tylko stanie między mną a wolnością. Gdybyś włożył tyle samo wysiłku w coś pożytecznego mówił nauczyciel mógłbyś wyjść przez główną bramę.I nikt by cię nie próbował zatrzymać. Mowa trawa. A tak na marginesie: SPESK nie pozwoli nikomu wyjść przez te drzwi, jeśli taosoba będzie ważyła więcej niż ważyła w momencie wejścia.Stoimy w tej chwili nawadze.Jest wbudowana w podłogę. Dziękuję za tę informację rzekł Ralph. A teraz marsz stąd powiedział nauczyciel. I niech żaden z was tu nie wraca,zanim nie załatwicie sprawy z doktorem Tennym.Ralph ruszył ku drzwiom.Drzwi wydały lekki trzask i otworzyły się.Gdy byli już nakorytarzu, Danny rzekł smutnym głosem: Dzięki, że mnie osłaniałeś.Ralph wzruszył ramionami. Jeszcze parę minut temu bałem się, że pracujesz dla Tenny ego.Ale jak ma tegocholernego SPESK-a, nie potrzebuje kapusiów. Co teraz będzie z tobą? spytał Danny, gdy szli w stronę windy. Tenny zrobi mi wykład i przez parę miesięcy zamiast do warsztatu będę chodziłna specjalne lekcje.223 Tylko tyle?Ralph stanął i spojrzał na Danny ego; wyglądał, jakby mu się zbierało na płacz. Nie tylko.Myślałem, że jutro będę daleko stąd.A teraz uwiązłem tu na amen.Niewiem, kiedy wyjdę.Może nigdy.XIPrzez następne dwa tygodnie Danny ciężko pracował.Uważał na lekcjach.Pomyślnieprzeszedł przeprowadzony przez SPESK-a test czytania nr 1 i pan Cochran pozwoliłmu wybierać sobie książki.Zaczął więc czytać książki o samolotach i rakietach.Lekcje arytmetyki z Joem Tennym były dla niego niemal zabawą. Jeśli będziesz robił takie postępy powiedział mu Tenny pokażę ci, jak roz-wiązywać ze SPESK-iem naprawdę trudne zadania.Danny uśmiechnął się i skinął głową, aby pokazać, jak bardzo zależy mu na pracyze SPESK-iem
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
