[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.5.Praca z agenturą jako gł.środek działania radzieckiego KW.6.Kryteria opracowania, doboru, pozyskania agenta do określonych działań, podziałuzyskanych informacji.7.Problematyka spotkań z agentem, kierowanie jego pracą, rozliczanie z zadań.8.Ujawnienie działalności wywiadowczej przeciwnika oraz organizacja rozpoznania.9.Obserwacja tajna i jej podział na: osobową, kontrobserwację, radioobserwację.10.Przeszukanie kontrwywiadowcze, cel, sposób przeprowadzania i dokumentacji.11.Rozpracowanie operacyjne i sposób jego prowadzenia.12.Kombinacja operacyjna, rodzaje i cechy.13.Eksperyment operacyjny, cel i sposób realizacji.14.Prawo administracyjne w zakresie zabezpieczenia działalności organówbezpieczeństwa państwa.15.Walka z  dywersją ideologiczną tu m.in. właściwości operacyjnego poszukiwaniaautorów i kolporterów antysocjalistycznych anonimowych materiałów.16.Organizacja i rola organów bezpieczeństwa w walce z terroryzmem.II.Kryminalistyka (symbol SD-4), zagadnienia:Strona 311 z 3741.Organizowanie śledztwa w sprawach zbrodni, współdziałanie oddziałów operacyjnychi śledczych.2.Taktyka przesłuchiwania.III.Problemy walki Kontrwywiadu Wojskowego z działalnością s.s.przeciwnikaskierowanej przeciwko SZ (symbol SD-3A), prowadzącym wykłady był ppłkAdolf Adolfowicz Daszkiewicz (z pochodzenia Litwin).Zagadnienia:1.Przebudowa służb KW w okresie pierestrojki, zadania, rola i miejsce organów KW wzabezpieczeniu SZ ZSRR w sytuacji odtajnienia i dostępu do niektórych stref osóbpostronnych.2.Zadania organów rozpoznania: poszukiwanie dróg dotarcia, działalnośćprofilaktyczna, doskonalenie sieci agenturalnej.3.Walka KW z działalnością s.s.przeciwnika, plasowanie TW w tych służbach.4.Zarządzanie w Kontrwywiadzie Wojskowym, planowanie działalności WydziałówWSW.5.Koordynacja i współdziałanie w działalności organów KW, działania poza granicamikraju, agentura zagraniczna, zakres współpracy służb KW krajów socjalistycznych.15-12-1988 odbyła się  konferencja naukowo-partyjna na temat współdziałania KWPRL i KW ZSRR oraz innych krajów socjalistycznych.6.Praca informacyjno-analityczna w organach KW.7.Problemy formowania i organizowania pracy z aparatem agenturalnym.Rola i zadaniaoficera, ocena jego pracy przez przełożonych.Analiza stylu kierowania agenturą(autorytarny, demokratyczny, mieszany).IV.Formy i metody działania WW przeciwnika (symbol SD-6).Wykładowcą byłIwan Fiedorowicz Fiedosiejew.Zagadnienia:1.Działalność wywrotowa w odniesieniu do ZSRR, cechy tej działalności, sposoby jejzwalczania ( nie ważne środki, ważny jest cel, każdy sposób jest dobry ).2.Zniszczenie systemu socjalistycznego głównym celem działania s.s.KK, służbynarzędziem organów politycznych tych państw, informacja  że francuskie rezydenturygłębokiego przykrycia nie działają po przykryciem ambasad lecz pod przykryciemStrona 312 z 374różnych firm a ich działania ukierunkowane są na ujawnianie działalności wojskowej,miejsc przebywania przywódców i miejsc rozmieszczenia broni atomowej.3.Formy, metody działalności  wywrotowej ukierunkowane na  rozbicie jednościKDL4.Rozpoznanie działań specjalnych przeciwnika, rola dywersji.5.Rola dezinformacji.6.Wywiad agenturalny, łączność z agenturą.7.Wywiad techniczny.8.Służby specjalne przeciwnika: omawiano USA, GB, RFN, Francja, Japonia, Izrael.V.Kontrwywiad (symbol SD-2).Zagadnienia:1.Rozpracowanie rezydentur, ambasad KK działających w Moskwie pod oficjalnymprzykryciem.Zapobieganie ich działalności.VI.Organizacja i zarządzanie w pracy KW (symbol SD-17).Zagadnienia:1.Zarządzanie w KW, podejmowanie decyzji kierowniczych, problemy planowania,organizacji i koordynacji działań, etc.VII.Psychologia operacyjna (symbol SD-12), wykładowcą b.marynarz, kmdr ppor.VIII.Historia KGB (symbol SD-9), wykładowcą gen.KGB (bdb.)IX.(bez nazwy, symbol SD-3B), tematyka kontrwywiadu wojskowego, zagadnienia:1.Zadania organów kontrwywiadu wojskowego w czasie wojny.2.Minowanie jako działalność dywersyjna, omówienie materiałów wybuchowych.3.Walka KW z działalnością wywrotową przeciwnika (w tym z działalnościąagenturalną).4.Podstawowe przedsięwzięcia walki wojskowej z grupami dywersyjno-rozpoznawczymi (GDR).5.Działania bojowe ugrupowań powstańczych, kanały łączności agenturalnej,wykrywanie i kontrola łączności radiowej grup powstańczych.Strona 313 z 3746.Działania wywiadowcze grup partyzanckich.7.Działalność dywersyjna grup operacyjnych organów bezpieczeństwa.8.Dywersyjna działalność przeciwnika na tyłach naszych wojsk.9.Działalność kontrwywiadowcza w warunkach bojowych.10.Organizacja działalności w Oddziale WSW armii i dywizji w sytuacji bojowej.Strona 314 z 374Aneks nr 12Odpowiedzi absolwenta kursu KGB z lipca 1988 r.płk W.K.na wybrane punkty  Pytajnikadla absolwenta kursu GRU w byłym ZSRROdpowiedz
na pkt 12 pytajnika  Czy w trakcie kursu nastąpiła zmiana osóbfunkcyjnych? Jeżeli tak, to jakie były powody zmiany i kto o nich decydował? Nie było takiej zmiany formalnej.Jedynie po aferze ppłk H., któremu celnicy zatrzymaliworek obuwia adidas, został on powoli odsunięty od dowodzenia i rolę szefa kursunieformalnie pełnił ppłk C, sam H.bowiem bardzo się rozpił.Odpowiedz
na pkt 15 pytajnika - Jaki był przedmiotowy zakres szkolenia? Krótkacharakterystyka poszczególnych przedmiotów. Kurs obejmował przedmioty operacyjne czyli struktury, formy i metody działania liczącychsię obcych służb specjalnych.Przedmioty prawne czyli prawo karne w obrębie przepisówdotyczących szpiegostwa, terroryzmu, sabotażu itp., prawo procesowe i prawo wojenne.Ponadto naukowy komunizm, politologia, historia i rozwój służb specjalnych oraz WF i językrosyjski na poziomie IIO.Zdania na temat kursu wśród słuchaczy były rozbieżne z tego względu, iż traktowano nas jakosoby początkujące.Część z nas irytowało, że zaczynaliśmy wszystko od podstawowychpojęć operacyjnych tj. współpracownik przez sprawę operacyjną i inne zagadnieniamerytoryczne.Nastawienie wykładowców było zwykle takie, że ukierunkowywali zajęcia nauzyskanie informacji, jak poszczególne zagadnienia operacyjne rozwiązuje polska służbakontrwywiadu.Stronili zaś od podawania nam konkretnych własnych rozwiązań isprowadzali je książkowych modeli.Zajęcia prowadzili zwykle dwaj wykładowcy z czego jeden rozumiał i mówił po polsku, leczstarał nie włączać się w tok zajęć.Sala wykładowa była na podsłuchu bo wystarczyła krótkanieobecność wykładowcy np.spóz
nienie a już przybywał ktoś z komendy kursu, abysprawdzić dlaczego nie odbywają się zajęcia [ Pobierz całość w formacie PDF ]