IGRZYSKA MIERCI 02 W piercieniu ognia

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Od razusię zorientowali, że organizatorów igrzysk odgrodzono od nas polem siłowym.Skoro mamy sobie dobrać sojuszników, to wiedz, że oni mi się podobają.Rzucam chochlę z powrotem do gulaszu i ochlapuję nas oboje mięsnym sosem. Dlaczego tak się wściekasz? dziwi się Peeta i wyciera sos z koszuli.Bo drażniłem się z tobą w windzie? Przepraszam, myślałem, że cię rozbawię. Mniejsza z tym. Kręcę głową. Dużo rzeczy się na to złożyło. Darius domyśla się. On, igrzyska i jeszcze Haymitch, bo kazał nam sprzymierzać się z innymi. Jeśli chcesz, pozostańmy przy dwuosobowym zespole.Tylko ty i ja mówi. Haymitch może mieć rację.Nie powtarzaj mu tego, ale zwykle się niemyli, kiedy chodzi o igrzyska. W każdym razie będziesz miała ostatnie słowo w sprawie naszychsojuszników postanawia. Póki co skłaniałbym się ku Chaffowi i Seeder. Co do Seeder, nie ma sprawy, ale Chaffa nie chcę, przynajmniej na razie. Spróbujmy zjeść z nim obiad.Obiecuję, że nie pozwolę mu ciępocałować.Przy stole Chaffnie wydaje się aż taki beznadziejny Jest trzezwy, i choć mówizbyt głośno i sypie kiepskimi dowcipami jak z rękawa, zwykle żartuje wyłączniez siebie.Teraz rozumiem, dlaczego tak bardzo odpowiada depresyjnemuHaymitchowi, ale mimo wszystko nadal nie wiem, czy chcę go zasprzymierzeńca.Bardzo się staram zachowywać przyjacielsko nie tylko w stosunku do Chaffa,lecz także wobec reszty grupy.Po obiedzie zatrzymuję się przy stanowiskujadalnych owadów, razem z trybutami z �smego Dystryktu Cecelią, którazostawiła w domu troje dzieci, oraz niemłodym już Woofem o poważnieuszkodzonym słuchu.Staruszek ma znikome pojęcie o tym, co się dziejedookoła, bo ciągle usiłuje wpychać do ust trujące insekty.Bardzo chciałabymwspomnieć, że spotkałam w lesie Twill i Bonnie, ale nie wiem, jak poruszyćtemat.Cashmere i Gloss, siostra i brat z Pierwszego Dystryktu, zapraszają mniedo innego stanowiska, i przez pewien czas wspólnie pleciemy hamaki.Sąuprzejmi, ale zdystansowani, a ja nie mogę przestać myśleć o tym, że rok temuzabiłam oboje trybutów z ich dystryktu, Glimmer oraz Marvela, którychzapewne znali, a w dodatku mogli być ich mentorami.Marnie mi idzie zarównonawiązywanie z nimi dobrych relacji, jak i przygotowywanie hamaka.Przystanowisku treningu szermierki dołączam do Enobarii i wymieniam z nią kilkauwag, lecz to jasne, że żadna z nas nie ma ochoty na sojusz.Gdy wysłuchujęwskazówek związanych z łowieniem ryb, ponownie pojawia się Finnick, ale poto, żeby przedstawić mnie staruszce o imieniu Mags, również z CzwartegoDystryktu.Leciwa kobieta mówi z wyraznym regionalnym akcentem, a wdodatku bełkocze, być może po wylewie, więc rozumiem najwyżej co czwartesłowo.Mogę jednak przysiąc, że potrafi zrobić przyzwoity haczyk na rybywłaściwie ze wszystkiego z ciernia, ptasiej kości widełkowej, kolczyka.Wkrótce przestaję słuchać trenera i po prostu naśladuję Mags.Kiedy udaje misię zrobić haczyk ze zgiętego gwozdzia i przymocować go do kilku pasemekmoich włosów, Mags nagradza mnie bezzębnym uśmiechem orazniezrozumiałym komentarzem, który uznaję za pochwałę.Nagle przypominamsobie, że to ona zgłosiła się na ochotnika, aby zastąpić młodą, rozhisteryzowanąkobietę z tego samego dystryktu.Z całą pewnością nie liczy na zwycięstwo.Zajęła cudze miejsce, bo chciała kogoś ocalić, podobnie jak ja w ubiegłym roku,kiedy dobrowolnie zajęłam miejsce Prim.Postanawiam, że chcę ją mieć wzespole.Rewelacja.Teraz muszę wrócić i wyjaśnić Haymitchowi, że chcę nasojuszników osiemdziesięciolatkę, a także Pokręt i Wolta.Będzie zachwycony.W takiej sytuacji rezygnuję z dalszych poszukiwań i idę na strzelnicę łuczniczą,żeby trochę odetchnąć.Jest fantastycznie, mogę wypróbować przeróżne rodzajełuków i strzał, a trener Tax wkrótce się orientuje, że nieruchome cele są dlamnie zbyt łatwym wyzwaniem, więc zaczyna wystrzeliwać w powietrzedziwaczne atrapy ptaków, a ja mam je strącać.Zabawa z początku wydaje mi sięgłupia, ale wciąga, gdyż bardzo przypomina polowanie na żywe zwierzęta.Trafiam we wszystko bez wyjątku, więc trener postanawia wyrzucać po kilkaptaków jednocześnie.Zapominam o reszcie sali ćwiczeń, innych zawodnikachoraz o własnym nieszczęściu, i zatracam się w strzelaniu.Kiedy udaje mi sięprzeszyć pięć ptaków w jednej rundzie, uświadamiam sobie, że wokół mniepanuje idealna cisza.Słyszę, jak atrapy po kolei uderzają o podłogę, i dopierowtedy się rozglądam.Większość zwycięzców znieruchomiała i z uwagąobserwuje moje popisy, a na ich twarzach dostrzegam paletę emocji, odzazdrości przez nienawiść do podziwu.Po treningu spędzam czas z Peetą w oczekiwaniu na kolację i pojawienie sięHaymitcha oraz Effie.Kiedy zostajemy wezwani na posiłek, Haymitchnatychmiast mnie dopada. Co najmniej połowa zwycięzców poleciła mentorom, żeby postarali sięzawrzeć z tobą przymierze.Dobrze wiem, że nie porwała ich twoja pogodnaosobowość. Widzieli, jak Katniss strzela wyjaśnia Peeta z uśmiechem. Prawdęmówiąc, ja też pierwszy raz zobaczyłem ją w akcji i sam zamierzam złożyćformalny wniosek o zawarcie sojuszu. Naprawdę jesteś taka dobra? Haymitch patrzy na mnie pytająco. Dotego stopnia, że Brutus cię chce?Wzruszam ramionami. Ale ja nie chcę Brutusa.Wolę Mags i tych z Trójki. Jakżeby inaczej wzdycha Haymitch i zamawia butelkę wina. Powiemwszystkim, że jeszcze się nie zdecydowałaś [ Pobierz całość w formacie PDF ]